Curta moi impactante pola defensa dun interese común: a necesidade de auga para poder sobrevivir. Aquí amósase perfectamente o importante que é loitar conxuntamente por conseguir un mundo máis xusto, coas mesmas oportunidades para todos, sen menospreciar a ninguén.
A nosas actitudes co galego teñen que ser similares; senón facemos nada non esperemos obter resultados satisfactorios. O que tampouco debemos facer é esperar como o caso desas persoas que xa non tiñan auga para sobrevivir, debemos actuar antes de que o problema se manifeste con máis forza.
Outro tema moi importante que trátase no vídeo é a cantidade de atrocidades que pódense facer neste mundo para o lucro persoal duns poucos. Isto amosa unha sociedade cada vez máis intolerante cos demais, menos cooperativa e sen ter en conta os problemas do resto.
Moitas linguas desaparecen pouco a pouco sen ter en conta os verdadeiros problemas e consecuencias que isto terá para o futuro. Estamos perdendo esa diversidade que permite coñecer novas culturas, costumes e situacións de moitos pobos; estamos perdendo o noso mundo como non sexamos capaces de identificarnos conxuntamente cos problemas que temos diante.
curta moi boa na que se reflexa a situación que se está a vivir na actualidade, poderiamolo extrapolar a outras situacións coma ben di Eloy ao galego, e un exepmplo neste caso xa o temos con entradas anteriores na que se falaba sobre a privatización dos medios en galego como era a CRTVG; se o uso da lingua galega que neste caso sería a auga que a aboa grilo facia chover queda en mans dunhs poucos que só buscan poñer trabas ao pobo para que a fale, ésta acaba por desaparecer,salvo que a xente coma no video se dean de conta da importancia da lingua e se conciencien para usala e incluila na sua vida cotiá fara que ese pobo que para min neste caso representa o galego conseguirá perdurar e non morrerá mentres a aaboa grilo siga cantando. Tamén me gustaría facer fincapé na denuncia social sobre o reparto de bens que se fai na curta, pois vemos que o aldeano vai co caldeiro a coller a auga a cidade, sitio que lle parece extraño e descoñecido e cando ve que a auga sirvena en botellas non sabe moi ben que facer con ela, xa sei que non estou dicindo nada novo con esto e que a desigualdade socioeconomica dase en moitos paises,pero considero que tamén é bo reflexionar e considerar a nosa situación e como vivimos
Triste curta que non fai máis que relatar a realidade dun mundo que canto máis rico parece menos rico é. Curta que amosa as receitas dun sistema que especula con elementos tan esencias para a vida coma o caso da auga en América Latina ou o prezo dos alimentos en África e que nos indica que se é capaz de facer isto coa auga, que non fará coas linguas? É ben triste ver a visión que se trata de transmitir á xente de que lle hai que sacar partido a todo e que non importa nada máis que sacar diñeiro do que se poida, cunha visión absolutamente mercantilista. Se vira esta situación algún devanceiro noso sen dúbida ficaría abraiado xa que é un ben noso, auga que se orixina nas nosas fontes mais que serve para que uns poucos se beneficien, o que supón a alienación dun ben público a unha maioría para ser explotado por unha minoría con poucos escrúpulos. Penso que non queda lonxe o día en que apareza unha gran corporación que xestione o ar no mundo e que nos faga render contas polo oxíxeno que esta a entrar nos nosos pulmóns,e iso non será o peor, o peor será que para iso xa terá empregado calquera tipo de xustificación que nos faga crer que pagar por respirar é o máis xusto.
O comentario de Eloy sobre a curta deume que pensar sobretodo, o derradeiro parágrafo onde di: Moitas linguas desaparecen pouco a pouco sen ter en conta os verdadeiros problemas e consecuencias que isto terá para o futuro. Estamos perdendo esa diversidade que permite coñecer novas culturas, costumes e situacións de moitos pobos; estamos perdendo o noso mundo como non sexamos capaces de identificarnos conxuntamente cos problemas que temos diante.
Este e o verdadeiro problema da desaparición das linguas, non cremos nelas nin loitamos porque no las quiten, non somos capaces de descruzar os brazos e actuar en defensa do respecto que nos debe ter a nosa lingua, a nosa lingua é o noso berce e temos que darlle a importancia que ten, cuidala e mantela. Posibelmente non vexamos a súa importancia ata que o perdemos ou no la restrinxen. Desgrazadamente as palabras de Simón din todo: canto máis rico parece menos rico é.
Estamos nunha sociedade da tecnoloxía da comunicación isto debe ser unha vantaxe para poder darlle relevanccia a nosa lingua. As tecnoloxías están sendo unha gran oportunidade para expandila, sen embargo, estamos aproveitando ese medio para elo? ou neles simplemente está mandando e eclipsando as linguas máis "maioritarias"?
É unha verdadeira tristeza a mercantilización que se fai cun dos nosos bens máis prezados: a auga. A submisión aos poderosos é horrible, ver como dominan aos débiles (a poboación en xeral) na busca do máximo beneficio persoal. De nada importa que sexa unha riqueza común, se alguén pode sacar tallada dela…
Se nos pasamos ao terreo da lingüística,coido que acontecería algo similar se cada un de nos non aportamos o noso graíño de area para dignificar o idioma. Sentirnos orgullosos, defendelo e loitar todos a unha ante calquera indefensión ou prexuízo.
Como ben di o dito popular “a unión fai a forza”. Xa non falo de protestar ou revelarse, senón que simplemente camiñemos todos unidos. É dicir, que todos os que sabemos falar galego o fagamos sen complexos nin ataduras. Atreveríase entón alguén a menosprezalo ou humillalo con tanta facilidade?
Ao igual que a terra ou a vexetación, o galego leva anos sedento de falantes que o fagan crecer, madurar e evolucionar.
Gran curtametraxe da adaptación do mito Ayoreo, esta versión animada converte esta historia nunha fábula que trata a loita dos pobos orixinarios en contra da mercantilización da auga.
Trata a dependencia sobre a auga e a loita polo dereito universal. O personaxe principal fai referencia ó mito de Bolivia que di que a choiva cae cando a avoa canta.
Está baseada en dúas fontes de inspiración: -no mito de Bolivia. -nos acontecementos do 2000, cando unha empresa estadounidense privatizou os recursos hídricos en Cochabamba.
Esta mestura de ficción e da dura realidade, amosa claramente o seu significado.
No caso do galego, "a explotación continúa e vai en aumento ata que a avoa Grillo e o pobo dixo BASTA", tomemos nota nos tamén.
Estou dacordo coa opinión dos meus compañeiros. As dúas loitas presentan similitudes, sobretodo de na maneira en que debemos solucionalas.
Debe haber unha concienciación social sobre o problema. Unha vez conseguido esto a fin do problema pasaría sen dúbida por unha actuación común e consensuado sobre o mesmo.
No caso do galego penso que nin sequera conseguimos a concienciación social completa de toda a sociedade.
Partindo da idea de que a auga é un ben da natureza, un ben común do que todos podemos disfrutar, creo que debería de ter máis peso ésta idea que a que mantén os intereses lucrativos duns poucos, porque, dunha maneira ou doutra, todos estamos no mesmo bando.
Ó igual cá auga, a lingua é un ben común, un ben do que todos os falantes podemos e debemos disfrutar, pois ademáis, represéntanos.
Sería convinte que todos tivésemos presente isto antes de facer bon o dito de que "se valora algo bon cando se perde".
Concordo con moitas opinións dos meus compañeiros, máis creo que non é acertado buscar similitudes entre o tema fundamental do vídeo (a auga, as necesidades primarias...) e a situación das línguas minoritarias. Creo que a forma de abordar o tema social é tan directa que temos que centrarnos exclusivamente nesto. Pode que me esteña a trabucar pero para min o máis reseñable deste vídeo non é só que a xente non sabe o que ten ata que o perde; senón coma o corporativismo e o afán de lucro oblígannos a ter que pagar por algo que é noso. O peor é que nos tempos actuais, asimilamos coma algo normal esta privatización dos servizos básicos.
Gustoume a directa metáfora revolucionaria de loitar contra o capitalismo a favor do social.
Se vos gustou o "papel" da "abuela grillo" gustarádevos un dos meus símbolos mitolóxicos preferidos, Kokopelli, que traía o cambio do inverno a primaveira e acarreaba nas costas as sementes das novas colleitas.
Este precioso vídeo lembroume a unha viñeta dun xornal que lin fai algún tempo, e que dicía así: "E cando as nubes se decataron de que ca súa chuvia se comercializaba, deixaron de chorar" Ou algo así. E a fin de contas isto é o mercado, o capitalismo. Comercializar cos bens máis necesarios da poboación, lucrarse dos sistemas sociais do ben estar en beneficio propio. E isto está baseado en Bolivia, pero aquí pode chegar en calquera momento. Mesmo ata un día poderían privatizarnos o idioma, "la pela es la pela". O problema é o de sempre, que non sabemos o que perdemos até que o perdemos, e iso mesmo pode chegar a acontecernos co idioma. E logo... "ai! mira que non te avisei!", pero xa será tarde. Queredes saber máis sobre a privatización da auga? Vos lembrades do mítico anuncio de Coca-Cola ca canción de Oasis? Pois aquí vos deixo un vídeo baseado nese anuncio que xa lle pasara tempo atrás ao compañeiro Simón, a ver se vos gusta: http://www.youtube.com/watch?v=NIyCqz62NAc
Unha curta ben interesante e triste sobre a privatización do ben máis prezado que temos: auga. Mágoa da pensar, que os que a temos derrochámola mentres que outros camiñan quilómetros para topar con dez litros dela. O abuso do poder é terrible, porque sí son capaces da explotar os meniños con traballos insufribles, pero non de buscar os medios suficientes para depurar a auga, buscar fontes potables ou incluso transportala a aqueles lugares que non a teñan. A auga é un ben natural e de todos, e como tal todos deberíamos poder disfrutar dela.
Da mesma maneira, as linguas son un ben de todos, que todos podemos coñecer, practicar e compartir. Así pois, debemos coidar os nosos bens e evitar que o poder os corrompa, se todos logramos unirnos co mesmo fin, poderemos vencer.
Eu creo que a sociedade teñe que cambiar porque se non sempre haberá persoas que teñan todo e persoas que no teñan o básico, entón temos que pesar como cambiar a sociedade que non siga habendo tantas desigualdades entre os poderosos e quienes traballan para poder vivir, temos que darnos conta de isto para cambialo se non a mentalidade sexa a misma
Tenendo en conta o que estive falando antes, creo que as difernecias as marcamos, por calquer motivo non teñes os medios que os demais enton aqui, surge as desigualdades, temos que mirar por isto, eu estive nunha ONG, e non todalas persoas que veñen son persoas que non teñen para vivir se non persoas que non tiveron os medios para poder mellorar en seu traballo
Interesante curta, moi boa. Creo que é un resumo do actual pensamento consumista humano, no que tratamos de sacar proveito de calquera cousa aínda que sexa de primeira necesidade, sen pensar nos danos que causen a quen lle quitamos esas necesidades e mirando cada un para o seu. A parte disto, non creo q deba buscar similitudes coa situación dalgunhas linguas, o tema central creo que é o que expoño anteriormente e trasladalo á lingua pode dar a multitude de opinións completamente diferentes para cada un de nós.
Cortometraje muy bueno e interesante a mi parecer sobre todo por la idea que se intenta transmitir de concienciación social. No estamos perdiendo un bien valioso, sino el más valioso. El agua. Aunque no he entiendo muy bien la comparación en este caso con la perdida de la lengua. Si que estoy de acuerdo en que no se valoran las cosas hasta que ya no las tienes... eso es una verdad como un templo. Pero cierto es que hay que intentar apreder a valorarlas antes de llegar a perderlas. Muy interesante esta idea de lucha contra el capitalismo y consumismo, aunque creo que esto es una tarea verdaderamente difícil hoy en día... Son conceptos que están cada vez más instaurados en nuestra sociedad, ya que con las nuevas tecnologías no hacen más que vendernos el gasta, gasta y compra, compra Nos bombardean con publicidad desde todos los medios (Radio, Tv, internet...). Aún en tiempos de crisis... Por lo que me parece una tarea complicada pero por la que todos debemos luchar para conseguir hacer algo respecto.
Curta moi impactante pola defensa dun interese común: a necesidade de auga para poder sobrevivir. Aquí amósase perfectamente o importante que é loitar conxuntamente por conseguir un mundo máis xusto, coas mesmas oportunidades para todos, sen menospreciar a ninguén.
ResponderEliminarA nosas actitudes co galego teñen que ser similares; senón facemos nada non esperemos obter resultados satisfactorios. O que tampouco debemos facer é esperar como o caso desas persoas que xa non tiñan auga para sobrevivir, debemos actuar antes de que o problema se manifeste con máis forza.
Outro tema moi importante que trátase no vídeo é a cantidade de atrocidades que pódense facer neste mundo para o lucro persoal duns poucos. Isto amosa unha sociedade cada vez máis intolerante cos demais, menos cooperativa e sen ter en conta os problemas do resto.
Moitas linguas desaparecen pouco a pouco sen ter en conta os verdadeiros problemas e consecuencias que isto terá para o futuro. Estamos perdendo esa diversidade que permite coñecer novas culturas, costumes e situacións de moitos pobos; estamos perdendo o noso mundo como non sexamos capaces de identificarnos conxuntamente cos problemas que temos diante.
Eloy José Villaverde Caramés
curta moi boa na que se reflexa a situación que se está a vivir na actualidade, poderiamolo extrapolar a outras situacións coma ben di Eloy ao galego, e un exepmplo neste caso xa o temos con entradas anteriores na que se falaba sobre a privatización dos medios en galego como era a CRTVG; se o uso da lingua galega que neste caso sería a auga que a aboa grilo facia chover queda en mans dunhs poucos que só buscan poñer trabas ao pobo para que a fale, ésta acaba por desaparecer,salvo que a xente coma no video se dean de conta da importancia da lingua e se conciencien para usala e incluila na sua vida cotiá fara que ese pobo que para min neste caso representa o galego conseguirá perdurar e non morrerá mentres a aaboa grilo siga cantando.
ResponderEliminarTamén me gustaría facer fincapé na denuncia social sobre o reparto de bens que se fai na curta, pois vemos que o aldeano vai co caldeiro a coller a auga a cidade, sitio que lle parece extraño e descoñecido e cando ve que a auga sirvena en botellas non sabe moi ben que facer con ela, xa sei que non estou dicindo nada novo con esto e que a desigualdade socioeconomica dase en moitos paises,pero considero que tamén é bo reflexionar e considerar a nosa situación e como vivimos
Triste curta que non fai máis que relatar a realidade dun mundo que canto máis rico parece menos rico é. Curta que amosa as receitas dun sistema que especula con elementos tan esencias para a vida coma o caso da auga en América Latina ou o prezo dos alimentos en África e que nos indica que se é capaz de facer isto coa auga, que non fará coas linguas?
ResponderEliminarÉ ben triste ver a visión que se trata de transmitir á xente de que lle hai que sacar partido a todo e que non importa nada máis que sacar diñeiro do que se poida, cunha visión absolutamente mercantilista. Se vira esta situación algún devanceiro noso sen dúbida ficaría abraiado xa que é un ben noso, auga que se orixina nas nosas fontes mais que serve para que uns poucos se beneficien, o que supón a alienación dun ben público a unha maioría para ser explotado por unha minoría con poucos escrúpulos.
Penso que non queda lonxe o día en que apareza unha gran corporación que xestione o ar no mundo e que nos faga render contas polo oxíxeno que esta a entrar nos nosos pulmóns,e iso non será o peor, o peor será que para iso xa terá empregado calquera tipo de xustificación que nos faga crer que pagar por respirar é o máis xusto.
O comentario de Eloy sobre a curta deume que pensar sobretodo, o derradeiro parágrafo onde di: Moitas linguas desaparecen pouco a pouco sen ter en conta os verdadeiros problemas e consecuencias que isto terá para o futuro. Estamos perdendo esa diversidade que permite coñecer novas culturas, costumes e situacións de moitos pobos; estamos perdendo o noso mundo como non sexamos capaces de identificarnos conxuntamente cos problemas que temos diante.
ResponderEliminarEste e o verdadeiro problema da desaparición das linguas, non cremos nelas nin loitamos porque no las quiten, non somos capaces de descruzar os brazos e actuar en defensa do respecto que nos debe ter a nosa lingua, a nosa lingua é o noso berce e temos que darlle a importancia que ten, cuidala e mantela. Posibelmente non vexamos a súa importancia ata que o perdemos ou no la restrinxen. Desgrazadamente as palabras de Simón din todo: canto máis rico parece menos rico é.
Estamos nunha sociedade da tecnoloxía da comunicación isto debe ser unha vantaxe para poder darlle relevanccia a nosa lingua. As tecnoloxías están sendo unha gran oportunidade para expandila, sen embargo, estamos aproveitando ese medio para elo? ou neles simplemente está mandando e eclipsando as linguas máis "maioritarias"?
É unha verdadeira tristeza a mercantilización que se fai cun dos nosos bens máis prezados: a auga. A submisión aos poderosos é horrible, ver como dominan aos débiles (a poboación en xeral) na busca do máximo beneficio persoal. De nada importa que sexa unha riqueza común, se alguén pode sacar tallada dela…
ResponderEliminarSe nos pasamos ao terreo da lingüística,coido que acontecería algo similar se cada un de nos non aportamos o noso graíño de area para dignificar o idioma. Sentirnos orgullosos, defendelo e loitar todos a unha ante calquera indefensión ou prexuízo.
Como ben di o dito popular “a unión fai a forza”. Xa non falo de protestar ou revelarse, senón que simplemente camiñemos todos unidos. É dicir, que todos os que sabemos falar galego o fagamos sen complexos nin ataduras. Atreveríase entón alguén a menosprezalo ou humillalo con tanta facilidade?
Ao igual que a terra ou a vexetación, o galego leva anos sedento de falantes que o fagan crecer, madurar e evolucionar.
Gran curtametraxe da adaptación do mito Ayoreo, esta versión animada converte esta historia nunha fábula que trata a loita dos pobos orixinarios en contra da mercantilización da auga.
ResponderEliminarTrata a dependencia sobre a auga e a loita polo dereito universal. O personaxe principal fai referencia ó mito de Bolivia que di que a choiva cae cando a avoa canta.
Está baseada en dúas fontes de inspiración:
-no mito de Bolivia.
-nos acontecementos do 2000, cando unha empresa estadounidense privatizou os recursos hídricos en Cochabamba.
Esta mestura de ficción e da dura realidade, amosa claramente o seu significado.
No caso do galego, "a explotación continúa e vai en aumento ata que a avoa Grillo e o pobo dixo BASTA", tomemos nota nos tamén.
Estou dacordo coa opinión dos meus compañeiros.
ResponderEliminarAs dúas loitas presentan similitudes, sobretodo de na maneira en que debemos solucionalas.
Debe haber unha concienciación social sobre o problema. Unha vez conseguido esto a fin do problema pasaría sen dúbida por unha actuación común e consensuado sobre o mesmo.
No caso do galego penso que nin sequera conseguimos a concienciación social completa de toda a sociedade.
Lois Rodríguez Lorenzo
Partindo da idea de que a auga é un ben da natureza, un ben común do que todos podemos disfrutar, creo que debería de ter máis peso ésta idea que a que mantén os intereses lucrativos duns poucos, porque, dunha maneira ou doutra, todos estamos no mesmo bando.
ResponderEliminarÓ igual cá auga, a lingua é un ben común, un ben do que todos os falantes podemos e debemos disfrutar, pois ademáis, represéntanos.
Sería convinte que todos tivésemos presente isto antes de facer bon o dito de que "se valora algo bon cando se perde".
Concordo con moitas opinións dos meus compañeiros, máis creo que non é acertado buscar similitudes entre o tema fundamental do vídeo (a auga, as necesidades primarias...) e a situación das línguas minoritarias.
ResponderEliminarCreo que a forma de abordar o tema social é tan directa que temos que centrarnos exclusivamente nesto.
Pode que me esteña a trabucar pero para min o máis reseñable deste vídeo non é só que a xente non sabe o que ten ata que o perde; senón coma o corporativismo e o afán de lucro oblígannos a ter que pagar por algo que é noso. O peor é que nos tempos actuais, asimilamos coma algo normal esta privatización dos servizos básicos.
Gustoume a directa metáfora revolucionaria de loitar contra o capitalismo a favor do social.
Se vos gustou o "papel" da "abuela grillo" gustarádevos un dos meus símbolos mitolóxicos preferidos, Kokopelli, que traía o cambio do inverno a primaveira e acarreaba nas costas as sementes das novas colleitas.
Este precioso vídeo lembroume a unha viñeta dun xornal que lin fai algún tempo, e que dicía así: "E cando as nubes se decataron de que ca súa chuvia se comercializaba, deixaron de chorar" Ou algo así.
ResponderEliminarE a fin de contas isto é o mercado, o capitalismo. Comercializar cos bens máis necesarios da poboación, lucrarse dos sistemas sociais do ben estar en beneficio propio. E isto está baseado en Bolivia, pero aquí pode chegar en calquera momento. Mesmo ata un día poderían privatizarnos o idioma, "la pela es la pela".
O problema é o de sempre, que non sabemos o que perdemos até que o perdemos, e iso mesmo pode chegar a acontecernos co idioma. E logo... "ai! mira que non te avisei!", pero xa será tarde.
Queredes saber máis sobre a privatización da auga? Vos lembrades do mítico anuncio de Coca-Cola ca canción de Oasis? Pois aquí vos deixo un vídeo baseado nese anuncio que xa lle pasara tempo atrás ao compañeiro Simón, a ver se vos gusta:
http://www.youtube.com/watch?v=NIyCqz62NAc
Unha curta ben interesante e triste sobre a privatización do ben máis prezado que temos: auga. Mágoa da pensar, que os que a temos derrochámola mentres que outros camiñan quilómetros para topar con dez litros dela. O abuso do poder é terrible, porque sí son capaces da explotar os meniños con traballos insufribles, pero non de buscar os medios suficientes para depurar a auga, buscar fontes potables ou incluso transportala a aqueles lugares que non a teñan. A auga é un ben natural e de todos, e como tal todos deberíamos poder disfrutar dela.
ResponderEliminarDa mesma maneira, as linguas son un ben de todos, que todos podemos coñecer, practicar e compartir. Así pois, debemos coidar os nosos bens e evitar que o poder os corrompa, se todos logramos unirnos co mesmo fin, poderemos vencer.
Eu creo que a sociedade teñe que cambiar porque se non sempre haberá persoas que teñan todo e persoas que no teñan o básico, entón temos que pesar como cambiar a sociedade que non siga habendo tantas desigualdades entre os poderosos e quienes traballan para poder vivir, temos que darnos conta de isto para cambialo se non a mentalidade sexa a misma
ResponderEliminarTenendo en conta o que estive falando antes, creo que as difernecias as marcamos, por calquer motivo non teñes os medios que os demais enton aqui, surge as desigualdades, temos que mirar por isto, eu estive nunha ONG, e non todalas persoas que veñen son persoas que non teñen para vivir se non persoas que non tiveron os medios para poder mellorar en seu traballo
ResponderEliminarInteresante curta, moi boa. Creo que é un resumo do actual pensamento consumista humano, no que tratamos de sacar proveito de calquera cousa aínda que sexa de primeira necesidade, sen pensar nos danos que causen a quen lle quitamos esas necesidades e mirando cada un para o seu.
ResponderEliminarA parte disto, non creo q deba buscar similitudes coa situación dalgunhas linguas, o tema central creo que é o que expoño anteriormente e trasladalo á lingua pode dar a multitude de opinións completamente diferentes para cada un de nós.
Cortometraje muy bueno e interesante a mi parecer sobre todo por la idea que se intenta transmitir de concienciación social. No estamos perdiendo un bien valioso, sino el más valioso. El agua. Aunque no he entiendo muy bien la comparación en este caso con la perdida de la lengua. Si que estoy de acuerdo en que no se valoran las cosas hasta que ya no las tienes... eso es una verdad como un templo. Pero cierto es que hay que intentar apreder a valorarlas antes de llegar a perderlas.
ResponderEliminarMuy interesante esta idea de lucha contra el capitalismo y consumismo, aunque creo que esto es una tarea verdaderamente difícil hoy en día... Son conceptos que están cada vez más instaurados en nuestra sociedad, ya que con las nuevas tecnologías no hacen más que vendernos el gasta, gasta y compra, compra Nos bombardean con publicidad desde todos los medios (Radio, Tv, internet...). Aún en tiempos de crisis... Por lo que me parece una tarea complicada pero por la que todos debemos luchar para conseguir hacer algo respecto.
Diego Miguélez Dintén