Paréceme incrible o que menciona o artigo número 7 do decreto 247/1995. Quero pensar que a ningún docente se lle pasaría iso pola cabeza, en caso de isto non estar citado legalmente, sería moi triste. Descoñecía que era obrigatorio impartir en galego certas materias, a miña dubida e sobre as restantes, que sinala que iso depende do proxecto educativo do centro, o cal, debe manter un equilibrio, ¿refírese a que a metade será en galego e a outra metade en castelán?
Salientar do decreto 124/2007, pertencente a Constitución,"a lingua é un patrimonio cultural, que será obxecto de especial respecto e protección". Estou en desacordo cun apartado que menciona a lei de normalización linguística, no seu articulo 14 que indica que o final da ensinanza obrigatoria se garantiraa a igualdade de competencias linguísticas no seus idiomas oficiais, ¿Cantos de nos alcanzamos dita competencia?
Eu tamén descoñecía a obligatoriedade de impartir determinadas materias nunha lingua ou outra (a excepción das liguas e literaturas claro está), sempre pensei que era decisión do centro e incluso do docente que impartía dita materia. En canto a pregunta que fai Alba (a segunda) xa che contesto eu, ó final da ensinanza secundaria obligatoria prácticamente ningún alumno domina as dúas linguas. E poucos de nós as dominamos a estas alturas. Eu non dende logo.
Pois, coa elaboración da nova normativa orientada a obtención de dita competencia, ten como fin "proporcionar a igualdade plena e efectiva entre as dúas linguas oficiais por parte de toda a poboación escolar, garantindo igualmente a mesma competencia en ámbalas dúas". Non sei como é hoxe en día nos centros educativos, pero cando eu fixen a ESO, fai oito anos, non era así.
Con respecto os comentarios expostos por Alba eu penso que cando se fala de equilibrio entre as dúas linguas estamos a falar de metade de clases en galego e metade de clases en castelán. O problema é que esa medida non se cumpre en moitos dos casos. Aquí recordo o artigo de Bieito Silva cando valora como se mide a competencia bilingüe nas aulas, ante a carencia duns obxectivos específicos para acadar ese equilibrio.
Outra cousa que chamoume a atención é o artigo 4.1 do decreto 247/1995 onde se reflexa o uso da lingua materna predominante entre alumnos e alumnas. Se temos un caso no que a maioría de alumnos falen en castelán persoalmente creo que é moi difícil que se poida coidar a adquisición de forma oral e escrita do galego atendendo a esta medida.
Tendo en conta que estamos nunha etapa inicial (onde a adquisición dun novo idioma é un obxectivo máis sinxelo) penso que a mellor medida sería fomentar o uso do galego entre os propios rapaces en lugar da súa lingua predominante. Se conseguimos que a lingua sexa algo habitual a estas idades nos achegaremos máis a esa competencia bilingüe desexada pola administración.
estou totalmente da cordo co que nos di o noso amigo Eloy, un claro exemplo vexo na miña sobriña de catro anos, que na nosa casa fala o galego, pero con seu pai fala o castelán, e na escola ensínanlle o galego, e de feito ela mesma e consciente de que fala dúas linguas diferentes, e di o cores en galego, cousa que eu, apresares de ser, galego falante nunca fixen, porque mos ensinaron en castelán, e sempre dixen, amarillo, rojo...e dicir, temos moitos castelanismos, polo feito de aprender en castelán dende pequenos, é moi importante o que dicía Eloy, que é unha etapa onde son coma esponxas, e é importante aproveitala.
Neste mesmo decreto atopo unha medida (artigo 2.1) que penso que moitos profesores tiñan que revisar: cursos de galego para persoal docente. Non podemos dicir como futuros profesores que non damos a clase en galego porque non o falamos, xa que temos a oportunidade de aprender o idioma a través destes cursos. O importante son as ganas e esforzo que lle queiramos dedicar.
Gustaríame engadir unha das medidas adoptadas no decreto 79/2010 onde búscase potenciar o uso do galego nas actividades extraescolares, expandido así o seu uso con respecto o exposto no decreto 124/2007, onde se limitaba o emprego da lingua ás actividades complementarias.
Persoalmente creo que esta medida favorece o fomento do galego entre a sociedade, expandindo a súa influencia fóra do ámbito estrictamente escolar. Un problema que temos é entender o galego como unha materia máis e non como parte da nosa cultura, como símbolo da nosa identidade e como unha ferramenta para expresar todo o que nos acontece.
Outros cambios que se poden ver, e engadíndoo ó que di Eloy, é o deber de impartir certas materias en castelán, no caso da materia de matemáticas en educación primaria. Tamén citar que o proxecto linguístico remitiráselle cada catro cursos escolares aos servizos da inspección educativa, e anteriormente faríase cada ano escolar. Para finalizar, encontrámonos como novidade, a impartición de materias en lingua estranxeira, sinalar que é no caso, de materias non linguísticas. Parece que o que non se logrou en moitos anos, queren agora cambialo de repente, que saiamos da escola falando tres idiomas, amodo oh!
Para min un cambio fundamental e o cambio que se produce con novo decreto, no que os itinerarios tecnolóxicos e científicos pasan de ser obligatorio o uso do galego ao castelán co novo decreto, un paso atrás sin dúbida para o galego.Outro cambio foi de pasar dun 50% de mínimo a un terzo.
Na clase comentouse que houbo unha evolución dende o decreto 247/1995, pasando polo 124/2007 ata o 79/2010 non tanto na sua forma xurídica e o seu contido (que tamén), senón na forma de aplicalo. É dicir, que agora as inspeccións son máis sistemáticas e esixentes. Penso que este e un paso fundamental en toda lei, xa que a tendencia da maioría de nos é facer sempre o máis cómodo e fácil. Polo que dende a administración esta traba superouse. Agora o "esforzo" debería vir dos docentes.
O que non entendo é o seguinte. O decreto 247/1995 expón que o 33% das horas lectivas serán en galego; logo o decreto 124/2007 sube este tanto por cento o 50%. É dicir, búscase unha progresión que eu penso que é boa. Pero logo o decreto 79/2010 expón que "deberá de haber un equilibrio entre as materias, premieando a incorporación dunha lingua estranxeira", é dicir, tender a 33% en galego, 33% en castelán, 33% en inglés. Todo o esforzo que se fixo non valeu para nada se agora vólvenlle a restar importancia o galego. Ademáis, creo que os docentes do sistema aínda non estamos formados para dar as clases nun idioma estranxeiro.
ÁLvaro tes toda a razón, cómo pode ser posible que se segundo o decreto 79/2010 expón que "deberá de haber un equilibrio entre as materias, premiando a incorporación dunha lingua extranxeira", cando o equilibrio polo visto é un 33%en galego, outro en castelá e outro en inglés, e eu digo: pero se facemos un equilibrio entre linguas cooficiales máis unha extranxeira, en que momento cobra tal importacia esta extranxeira e abandoamos a persistencia,coma indicaba Alba ó comezo,de adquirir o desarrollo das competencias pasivas e activas das nosas linguas. Eu creo que nos están a vender algo que sí ten importancia a primeira impresión pero como di Singala no todo es lo que parece.
Indignante, pero certo, o galego redúcese. A onde vamos a parar con tanta mentira. Dende logo queda claro, polo menos dende o meu punto de vista: a perda da miña lingua, o galego. Nas miñas mans só queda a posibilidade de aportar o pequeno gran de area que podo. Como ven menciona Manuel Núñez Singala no libro En Galego, por que non? cap. 8, páx 80-87. hai que dar o paso a falar galego. Cantos máis mellor. Si que sabía que ai certas asignaturas que se deben dar en galego, pero, ocorre asi nos centros?? a resposta é clara: NON. Noutros temas do blog, hai compañeir@s que mencionan que é por falta de control, e tamén por falta de coñecemento por parte do docente, ou simplemente, por imposición dende a propia dirección do centro. De pouco valen as Leis, se non escoitan os usuarios (pobo) primeiro.
En todos os decretos que temos na lectura, é necesario destacar nos dous primeiros decreto 247/1995 e decreto 124/2007, a tarefa de introducir o galego nas ensinanzas de réxime xeral nos diferentes niveis non universitario, aínda é mais importante o artigo 3 da Constitución española establece,no seu punto 1, que o castelán é a lingua oficial do Estado, e,no punto 2, que as demais linguas españolas serán tamén oficiais nas respectivas comunidades autónomas de acordo con seus estatutos, e sinala que a lingua é un patrimonio, é cultura para a poboación que sexa referida. Seguindo con esta parte o Estatuto de Autonomía de Galicia , refírese a galego como lingua propia do Galicia, que os idiomas galego e castelán son oficiais en Galicia, por outro lado, a lei 3/1983 en seu artigo 12 regula o galego dentro de tódolos niveis dentro da ensinanza , o artigo 13,expón que é un dereito que todos os nenos deben recibir a ensinanza en súa lingua materna.Tendendo en conta todo lo falado hasta agora, paremos a pensar o dise na Carta europea de linguas rexionais e minoritarias de 1992,que apoia o goberno español en 2001, referido a lingua galega, como lingua importante do país e da rexión . É necesario, que aínda as materias impartidas nas escolas sexan en galego o castelán, tenendo en conta que estamos en estudando con dúas linguas, tamén o profesorado tiña que ser competente neste sentido. O compromiso para que tódalas bases que farán nun futuro tiñan continuidade é necesario o apoio de todos os membros da comunidade educativa.
En primeiro lugar, gustariame facer fincapé no decreto 247/1995 que trata como ben mencionaron xa algúns dos meus compañeiros introducir o galego en ensinanzas de réxime xeral e de educación das persoas adultas. Dende o meu punto de vista trátase de un decreto que ten moi boa intencionalidade, e o que lle faltou control por parte da inspección dos centros. Eu, no ano 1995, coma todos vós ía a escola, e pódovos asegurar que na miña, non se daba 1/3 das materias en galego nin por asomo; incluso atreveríame a dicir que sólo se impartía a asignatura de galego en galego. Por tanto, como xa se falou na clase, este decreto non se cumpriu de maneira sistemática.
O decreto 124/2007 paréceseme moito o anterior pero hei de dicir que bastante mellorado. Expón de maneira máis concreta asuntos importantísimos como a inspección (artigo 21), no que o decreto anterirmente mencionado tiña lagoas evidentes, e surxe o equipo de dinamización linguística, o cal nin se citaba no decreto de 1995. Pareceme destacable tamén o artigo 4, no cal se explica de maneira más explícita cómo será a formación dos docentes en aspectos estrictamente vencellados a lingua galega. Se con este decreto se consegue que o 50% das materias se impartan en galego, paréceme todo un avance.
Respecto ao decreto 79/2010, creo que o galego perde un pouquiño de notariedade na escola para abrirlle camiño ás linguas extranxeiras, polo que entendo as protestas que xurdiron cando entrou en vigor. De todos modos, se se consigue o equilibrio entre linguas ao meu parecer é un decreto aceptable.
En conclusión, o dos decretos está moi ben, pero aínda está mellor que se cumplan, e iso, como xa me fartei de repetir en entradas anteriores, está unicamente na nosa man, os futuros docentes.
Malia que as grandes intervencións dos meus compañeiros deixaron case todo dito, gustaríame comentar un par de cousas tras rematar as clases e ter recibido unha maior información e perspectiva das cousas. En primeiro lugar, e concordando con Alberto Paleo, paréceme fundamental salientar que malia que a Lei de Normalización Lingüística sinala que o nivel de competencia entre galego e castelán debe de ser o mesmo, calquera de nós que pasou pola ESO sabe moi ben que isto non ocorre así e que o nivel en galego adoita ser menor ao nivel que se ten en castelán. Ademais, quería ser un pouco máis belixerante que os meus compañeiros no referente ao decreto 79/2010, o que supón na miña opinión un claro atropelo para a nosa lingua e un importante retroceso co que se conseguira anos antes co decreto 124/2007 que sen dúbida é o de máis calidade dos tres como xa dixeron meus compañeiros. Este atropelo emprega un argumento que lonxe de lexitimalo, fai a situación aínda máis preocupante, e é a necesidade de aprender unha lingua estranxeira para ter competencia no mundo global no que estamos, mais isto tan só supón na miña opinión unha estrataxema para prexudicar ao galego, que xa sabemos que non se atopa en igualdade condicións co castelán e que reducindo a súa presenza ao 33 % acelerarase de xeito exponencial a súa grave situación. E todo isto baixo o pretexto do plurilingüismo falso, pois non se persegue o plurilingüismo, senón un determinado plurilingüismo co inglés como única lingua invitada. Na miña opinión, non se pode reducir o número de horas do galego no currículo nun momento tan crucial para a lingua como é o actual. Penso que a posible solución pasaría por aumentar o uso do galego tamén en comparación co castelán, que non corre perigo xa que as interaccións dos nenos co mesmo é moito maior na vida cotiá en elementos coma a rede, a televisión, o xornal ou a radio, así coma aspectos da cultura como a música ou outro tipo de actividades. En canto á incorporación dunha lingua estranxeira penso que non estamos no momento idóneo aínda que sería unha opción enriquecedora se supuxera unha auténtica liberdade de elección, e non só coa posibilidade do inglés. Non me queda máis que sinalar que, como non vai ser difícil a situación do galego se nin sequera os lexisladores se decatan da súa situación para facer leis que favorezan o seu uso? Quizais si que se decatan da súa feble situación e por iso aproveitan para atacalo…
Vendo as inntervencións dos meus compañeiros, non queda moito máis que dicir. O que está claro é que supón un paso atrás para o galego, reducindo a súa presenza e "convivindo" co inglés, lingua que parece que ten que ter máis importancia, sobretodo ollando cara ao futuro. E ainda así, malia que a presenza do galego está, por norma, reducida ao 33%, segue a ser unha mera cuestión lexislativa, pois vendo o que está a acontecer nos centros dalgúns familiares, o uso do galego vese totalmente reducido á materia de Lingua Galega, sendo as demáis, impartidas en inglés ou castelán.
Pouco que engadir queda despois das aportacións dos compañeiros. A miña opinión é que co novo decreto (79/2010) o galego da claramente un paso a retagarda lexislativamente falando. O que acontece nas aulas en moitas ocasións nin se aproxima a este terzo por falta de control e supervisión nos centros. A recén convivencia co castelán (33%) e lingua estranxeira (33%) non é máis que un paso atrás e tirar co esforzo dos últimos tempos para que o galego camiñase polos pasillos dos centros educativos. Outra cuestión que eu me fago é: ¿está o profesorado suficientemente formado para afrontar tal carga dunha lingua estranxeira? eu sinceramente penso que NON, aínda NON.
Tamén comparto a opinión de que o decreto do 2010 é un paso atrás no proceso de normalización do galego no ámbito escolar, aínda que penso que o maior problema non é a porcentaxe de galego que se debe cumprir, senón o inspección realizada para controlar o uso do galego nas aulas. Porque creo que en moitas ocasións non se imparten as clases en galego aínda que así está establecido, polo que as inspeccións deberían ser máis rigorosas.
Por outra banda, apoio un maior número de horas en galego, e non só o cincuenta por cento, como dicía o decreto do 2007. Unha educación totalmente en galego (salvo lingua castelá)en contextos castelánfalantes, faría descender a desigualdade entre os dous idiomas cooficiais, tanto a nivel de prestixio coma de emprego.
No caso do inglés, entendo que o decreto de 2010 di que ata un tercio da ensinanza no idioma estranxeiro, o que non quere dicir necesariamente que en tódolos centros se imparta o 33% en inglés, xa que como di Adrián o profesorado non está preparado e nin o da maioría dos alumnos baixo a miña opinión. Agora ben, non creo que sexa nada malo que os alumnos rematen a ensinanza secundaria cun nivel intermedio alto de unha lingua estranxeira. Polo que non vería con malos ollos, cambiar clases en castelán por clases en inglés, sempre que o profesorado do centro tivese o nivel axeitado. Pero nunca renunciando ao 50% de materias en galego como se dicía en anteriores decretos.
En primeiro lugar destacaría ó igual que moitos dos meus compañeiros, que se ca Lei de Normalización Lingüística de 2004 o que realmente se pretende é conseguir que as competencias do galego na escola sexan as mesmas que en castelán, a Administración sabendo que o galego ten un menor número de falantes a comparación co castelán, debería facer algo máis por controlar esta situación. Xa que moitos dos mestres que nos tivemos durante a nosa formación escolar, non mostraban nin a máis mínima preocupación pola situación da nosa lingua, ata o punto de pasar por alto as normas que dende a Administración lle foron impostas. Polo que aínda que a súa obriga fora dar a súa materia en galego, eles faciano en castelán. Pareceme unha gran falta de profesionalidade, por non mencionar a falta de conciencia e reflexión deste mestres sobre a súa profesión e sobre a situación da nosa lingua. Penso que dende a Consellería de Educación, á vez que intentan imprantar unha nova norma, deberían pensar nun sistema de control que garanta que esa norma se cumpra, e que estes mestres se mostren concienciados e comprometidos ca causa. Porque é moi bonito escribir unhas normas e unhas regras que parece que van a solucionar este problema, pero estamos vendo que eso non é suficiente, polo cal os encargados do asunto deberían tomar medidas fai tempo. Gustame a frase de Singala que emprega Lara "no todo es lo que parece". Por outro lado vemos que co paso dos anos os decretos van mellorando no que se refire a aumentar o uso do galego na escola, no de 1995 fálase dun 33% mentres que no do 2007 falase dun 50% de competencias en galego. Sin embargo chegado o decreto do 2010 esta situación vai cambiar, perxudicando á lingua galega novamente. A aparición dunha terceira lingua, extranxeira neste caso, vai volver a por en perigo a situación do galego. Xa que nos tempos que corren a xente dalle moita importancia a poder desenvolverse noutros países sen problema, e esto otorgalle ás linguas extranxeiras unha importancia que á súa vez, lle he roubada ó galego. Polo cal volvemos a dar un paso hacia atrás na defensa da nosa lingua, do noso idioma. Paréceme perfecto aprender máis linguas, pero penso que por unha vez se lle pode roubar protagonismo ó castelán, xa que esta lingua parece ser que todos a dominamos bastante ben, polo cal, ¿por qué non outorgarlle ó galego a importancia que ten?. E deste xeito reducir as competencias en castelán en favor de máis competencias en galego. Pareceme que sería boa idea, unha maneira de defender o que é noso, a nosa cultura, a nosa identidade. Outra cuestión, agora que toquei o tema da lingua extranxeira é, ¿están realmente os docentes preparados para poder impartir a sua materia nunha lingua extranxeira? ¿E os rapaces teñen un nivel suficiente nesta lingua como para poder progresar nos contidos que se lle imparten sen problemas? Eu respostaría as dúas preguntas cun NON rotundo, a pesar de que me parece boa idea recibir unha formación nunha terceira lingua, que nos abra as fronteiras e que nos permita triunfar lonxe da nosa terra. Pero para isto é preciso ir preparando o camiño, xa que algo así non se pode facer da noite para a mañá, polo cal sería aconsellable que antes de facer nada, marquen pasiño a paso todas e cada unha das medidas que vexan precisas para conseguir este seu obxetivo.
Pouco máis que dicir queda que nos estea xa reflexado no blog. Como a maioría de vos sinalou, o referente a igualdade entre galego e castelán como lingua vehicular para transmitir os contidos en educación nos se respeta en absoluto, esá claro que é necesario espresar por escrito nunha lei que "obrigue" a que o galego te´ña o mesmo nivel de competencias que o castelán, pero a realidade é que da porta da aula para dentro esto non sucede e o profesor imparte a materia na lingua que a él lle peta. Outro punto de importancia que tamén comentastes todos é a incorporación dunha terceira lingua no decreto do 2010 que lle resta dese 50% otorgado en anteiores decretos ó galego, en pos a lingua extranxeira, quedando nun 33% xunto co castelán. Está claro que é un paso atrás en canto a defensa da nosa lingua e un adiante a favor da globalización, xa que renunciamos a nosa lingua para o parendizaxe doutra extranxeira coa escusa de obter unha maior competencia no extranxeiro, que o fin é o cabo, e equipararse e unirse o sistema dominante europeo. Todo o avanzado dende 1983 cando se publicou a ley de normalización lingüística ata o 2007 co novo decreto publicado para englobar os cambios postivos para o galego de 2001,2003 e 2004, queda en nada coa nova normativa, co que voltamos a ese tercio das materias en galego, cando tiñamos a metade e en infantil ata un tercio. Tamén cabe sinalar o comentado na clase sobre que o decreto marca que debe existir un equilibrio entre as materias en galego e en castelán e sinalanse cales son materias que deben ser impartidas en cada lingua; pero este equilibrio é ficticio(só no número de asignaturas), xa que as materias en castelán son as propias da modalidade polo que en realidade escolles máis materias en castelán que en galego. Tamén dicir que me gustaron algunhas propostas que lin dos meus compañeiros sobre como mellorar esta situación, como a de manter o galego nun 50% e igualar a lingua extranxeira(25%) co castelán (25%), xa que este esta suficientemente consolidado na sociedade.
o meu comentario vai na liña dos meus compañeiros, facendo un pouco de resumo despois do que se exlicou na clase podo dicir que igual que se dixo nas sesions, no decreto de 1995 ata o de 2007 non habia cambios lexislativos que marcasen que un tercio das materias do curriculo se debían impartir en galego, e nalguns itinerarios este porcentaxe chegaba ata o 50%,comentando este punto teño que dicir que nas miñas experiencias esto non se levaba a caboa raxatabla, moitos dos profesores que debián impartir clase en galego faciano en castelan,e polo que se dixo en clase a moitos dos meus compañeiros lles pasaba igual. En 1983publicouse a lei de normalización lingüistica e o marco de uso do galego incrementase pouco a pouco, e en 1989 elaborouse o modelo de normalización para o ensino,hay que dicir que este modelo non recollia o ensino universitario. Foi en 1999 cando a Nova Escola Galega o recuperou e o modificou incluindo tamén o ensino universitario. En 2007 aprobouse un novo decreto despois de que o antigo sufrira modificacións en 2001(carta europea das linguas rexionais e minoritarias), 2003(acordo normatvo do galego) e 2004((Plan xeral de normalización da lingua galega) Con estes tres cambiosfixose necesaria como dixen antes a proposicion dun novo decreto que marca que o 50% das asignaturas deben impartirse en galego,e que en educacion infantil terase en conta a lingua inicial dos nenos e en funcion do contorno onde se desenvlvan empregarase a outra lingua,nos contextos castelanfalantes os nenos recibiran un terzo do horario en galego por ultimo no decreto de 2010establecense unhas novas bases no que se decreta que o 33% será en gale, outro 33% en castelán e outro 33% en ingles, opino o igual que os meus compañeiros que lonxe de ver este cambio como unha reforma positiva orientada cara a plurilinguaxe, a introducción dunha nova lingua quitalle sitio ó galego, ó que xa en parte lle costa introducirse e manternse no sistema educativo
Respeto ó decreto 247/1995, que meus compañeiros din que foi un gran avance pola introducción da lingua nas ensinanzas de réxime xeral e na educación de persoas adultas, pero vós pensades que é un gran avance no ano 1995? debería ser moito antes, sei que sería algo difícil por tódolos anos que houbo de represión do galego, pero pensades que non podería xurdir antes? eu pensó que si.E ademáis un maior porcentaxe das materias, non só un 33%. Tamén comentan que foi con boa intencionalidade, pero se é certo que fóra con tan boa intencionalidade non creedes que estaría máis regulada pola inspección, e vela aquí está o problema deste decreto, que aínda que teña boa intención, contan os feitos, e neste aspecto deixa un pouco por desexar. E engado tamén que penso que o decreto en sí debería estar en galego no lugar de estar en castelán, aínda que pareza unha tontería é a miña opinión. Pola contra, xa o decreto 124/2007 creo que é máis razoable como din os meus compañeiros, pola ampliación ó 50% das asignaturas en galego pero tamén coma no caso anterior tardouse moito en facer isto, de feito, tardouse moito para estar ben regulado, dende o ano 1995 ata o 2007, pero de forma positiva hai que mirar que polo menos buscouse tamén o regulamento e seguimento por parte da inspección. Respecto o decreto 79/2010 tornamos un paso cara atrás, igual cos meus compañeiros, porque pásase a un 33% das materias en galego, un 33% en castelán para introducir un 33% en inglés. Como xa falamos moitas veces isto non é adecuado, xa que moitos dos alumnos continúan sen facer un bo uso do galego e preténdese que o fagan correctamente nunca terceira lingua. Moitos nin se saben expresar ben nas súas propias linguas como o galego e castelán, e no lugar de intentar mellorar isto, redúcese a carga horaria nestas linguas para impartir unha lingua extranxeira.
"La lengua constituye una de las bases esenciales de la identidad del pueblo y es el más fuerte vínculo de unión entre sus gentes. La lengua propia de Galicia es el gallego" Decreto 247/1995 (LNL)
A primeira impresión sobre o decreto é... "vaia! parece que vaise facer algo polo galego", e a súa letura ofrece tímidas recomendacións e obrigas. Xa no tempo da LOE (2006) o Decreto 124/2007 introduce verdadeiras medidas de promoción do galego, a que ofrece un regulador da "calidade do modelo referente" (profesorado" e a reflectida no artigo 3, o plan de formación. Como xa comentei repetidas veces neste blogue, modelos de referencia bos conseguen melloras na calidade da lingua dos aprendices estandarizando boas maneiras de trata-la lingua. Asimesmo as recomendacións sobre a lingua materna (a decisión do claustro) e introducir o vocabulario específico da formación profesional na lingua galega é unha iniciativa fundamental, do mesmo xeito que se fixo co léxico do deporte en galego, documento que xa hai tempo vos acheguei.
Detéñome neste decreto tamén por introduciren o importante Proxecto Lingüistico e asemade comprender aos foráneos coa exención máis ca obriga de asistiren as clases coma medio de intregración (véndose a inmersión coma o mellor método).
No tocante o derradeiro, e o que para min maiores brindis cara ó sol ofrece, sobre "plurilingüismo". A súa aportación clave e tratar de presentar un equilibrio de horas semanais entre galego e castelán. Máis no tocante a iso, só debe ser unha meta xa que estando minorizada a nosa lingua, debemos procurar un disbalance a favor do galego pola maioría de contactos diarios castelanfalantes. Como xa mencionaba Adrian Levoso no seu comentario sobre as recomendacións do Consello da Cultura Galega no blogue da ampliación do debate sobre os decreto.
É evidente que todo o que sexa diminuír o porcentaxe de materias impartidas en galego, sexa cal sexa o nivel (Infantil, Primaria, Secundaria, Bacharelato, Universidade....o que sexa), vai ser perxudicial para a nosa lingua.
Como ben dixo Dan, se non inclinamos a balanza a prol do galego, sobre todo en lugares onde o castelán está á orde do día no ámbito extraescolar, nunca conseguiremos esa igualdade tan perseguida.
Eu hai algo que aínda non entendo moi ben, e é o seguinte: se no Decreto 124/2007 era obrigatorio impartir o 50% das materias en galego e aínda así non era tarefa sinxela inculcarlles ós rapaces a nosa lingua, ¿qué favor lle fai ó galego o Decreto do 2010 (D 79/2010), cun 33% de castelán, un 33% de galego e un 33% de inglés (normalmente)? Pareceme ben que se vaia a mellorar a competencia oral na lingua estranxeira, pero o que non me parece ben é que sexa a costa de reducir o porcentaxe de horas en galego. ¿Por qué non un 50% en galego e un 25% para castelán e inglés? Aínda que tal e como están as cousas iso penso que nunca pasará, considero que sería unha boa forma de potenciar o uso dunha lingua que está en desventaxa, sen deixar de darlle valor á lingua estranxeira.
Este é un debate que entre nos está bastante claro, pero quizáis os que teñan que tomar as decisións non o teñan tan claro.
Estou dacordo cós meus compañeiros en que a nosa lingua necesita de todo o noso apoio e un maior porcentaxe linguístico na escola. Pasando polos Decretos, parece que o do 95 non iba mal, o Decreto 124/2007 era esperanzador cun 50% de lingua galega na escola e a outra metade castelán, pero na miña opinión en case ningún centro cumpliuse. E agora chegamos ó Decreto máis recente, o cal cítanos de novo coa porcentaxe do eterno 33% do ano 95.
Penso que nun entorno social e informativo no que prevalece maioritariamente o Castelán, o Galego ten que ter máis importancia. O Castelán sempre o imos ver en todos lados, nunca se vai perder.
Eu, creo que unha boa solución sería únicamente dar en castelán a asignatura que estudia dita lingua, e as demáis repartilas 50% en Galego e o outro 50% nunha lingua estranxeira, así conseguiriamos un real PLURILINGUISMO e ser competentes no Galego. E non estou referíndome a que a lingua estranxeira sexa o Inglés. Os centros escollerían esa lingua foránea, e os pais e alumnos decidirían se queren formar parte dun centro educativo no que se desenrole o Alemán, Francés, Inglés, POrtugés ou calquera outra lingua. Desta maneira, con inspección e vocación, conseguiríamos unha metodoloxía innovadora, e non iriamos sempre na parte traseira das metodoloxías educativas, implantando o que xa están quitando noutros países... como xa pasou coa LOGSE, que cando fracasou en Alemania ou Francia a recollimos nós.
Co primeiro dos decretos a tratar, o 247/1995, preténdese sentar as bases dun uso normalizado do galego dentro da nosa sociedade bilingüe, cousa que estou de acordo con Alba Rumbo en que se tería que facer moito antes.
No referente ó Decreto 124/2007, parécenme puntos importantes os artigos 3 e 4 que pretenden o desenvolvemento dun plan de formación que garanta o coñecemtento dos aspectos socilongüísticos do idioma e unha competencia por parte do persoal dos centros educativos.
Outro aspecto importante deste Decreto é a inclusión do Proxecto lingüístico do centro, polo que se especifica que linguas se deben empregar nas diferentes áreas
No último dos decretos a comentar, o 79/2010, fálasenos dunha necesidade de reforzo da dimensión comunicativa do galego en relación con cotextos vivos, para que os alumnos sintan que o galego é unha lingua útil, sen olvidarnos do contexto plurilingüista no que nos atopamos. Quizáis éste sexa o aspecto máis destacable deste decreto, a importancia que se otorga ó coñecemento e dominio dunha lingua extranxeira, principalmente o inglés, para que os alumnos adquiran as competencias necesarias que lles permitan desenvolverse nesta sociedade plurilingüe. Pero outro dos puntos importantes e que se está a comentar moito, é o da distribución do 33% entre galego, castelán e lingua extranxeira (principalmente inglés). A primeira vista paréceme unha medida moi xusta e axeitada, somos unha sociedade plurilingüe logo debemos ser competentes en varias linguas, mais no caso do galego é un pouco especial. Creo que temos terreo perdido que hai que recuperar e ata que recuperalo creo que sería necesario otorgarlle un pouco máis de peso ó galego.
Coma xa está case todo máis que redundado, no tema teórico quería dicir varias opinión sobre os decretos. Creo que o decreto 247/1995 tenta sentar as bases dunha educación en galego. Hai que comprender a intencionalidade desde decreto, non é bó facer cambios drásticos na educación xa que está máis que demostrado que non funcionan. Estou completamente de acordo co meu compañeiro Adrián Alves, o profesorado non está preparado agora mesmo para afrontar a carga dunha lingua estranxeira e tampouco o está, por desgraza, para o galego. Ten que ser no decreto 124/2007 no que se estableza co punto 4ª que os funcionarios deben pasar unha fase de “formación específica de terminoloxía,[…]e aspectos sociolingüísticos, que lle permita desenvolver correctamente en galego as súas funcións e tarefas”. Agora que vamos conseguindo pouco a pouco que o novo profesorado saia máis preparado en galego é cando sae o decreto 79/2010? Creo que deberíamos ser máis realistas e facer as cousas con algo máis de sentidiño. Para min, o obxetivo principal da escola en Galicia debería ser facer unha educación 50% en castelán, 50% en galego xa que son dous idiomas que deberían estar no mesmo nivel (cooficiais=iguais). E facer un decreto que non intente únicamente deixar a xente satisfeita sobre o papel porque, como xa nos remarcou tamén Goretti, o maior problema ,sobretodo co decreto 247/1995, foi a falta de inspección educativa que está reflexada no artigo 11.
Artigo 2, Decreto 247/1995. Dende esta fecha xa non DEBERÍA oirse máis a escusa de que "non me sinto seguro". Impártenlles cursos de galego para que acaden un mínimo dominio da lingua galega. Polo tanto, as inspeccións teñen todo o seu dreito a exisir ese dominio, e se non se ten, seguro que hai xente moito mellor preparada.
Referente a reducción das horas de lingua galega, cande era a metade, por tan só un tercio, no Decreto 79/2010, considero que efectivamente é un paso hacia atrás con respecto a nosa lingua, pero tamén en vistas a ese PLURILINGÜISMO tan desexado é un paso para diante. Está claro que para mellorar unha cousa, ten que verse sacrificada outra, pero sinceramente voto a favor de este cambio. Considero fundamental, e de feito é a idade para facelo o coñecemento de cantas máis linguas mellor. Iso sí, creo que sería máis que negociable loitar por máis horas de galego, disminuindo en castelán, xa que como din os meus compañeiros hai moitos máis sectores dedicados o castelán, e iste non se vería afectado, pero sí beneficiado o galego.
Volvemos o de sempre, están preparados os docentes para isto? Pois se non están que empecen a estalo, son a primeira que ahora mesmo non me vería capacitada, pero creo que nunca é demasiado tarde para formarse, e que esto é en beneficio de todos, e do futuro das novas xeración.
Moi boa pregunta Javi: "¿qué favor lle fai ó galego o Decreto do 2010 (D 79/2010), cun 33% de castelán, un 33% de galego e un 33% de inglés (normalmente)?"
Pois volvemos ao mesmo de sempre, temos unha lingua oficial en Galicia, outra en España e dámoslle a mesma importancia unha lingua que non é nin dun sitio nin doutro. En vez de estar ben orgullosos de contar con lingua e cultura propia, parece que cada vez máis escapamos dese agasallo da Historia.
Por se fora pouco, seguimos coa imperiosa necesidade de ensinar unha lingua extranxeira hasta o extremo. Se en vez de aumentar as horas e a dedicación ao aprendizaxe do inglés ou doutro idioma de fora, se melloraran as técnicas de ensinanzas, moito mellos nos iría. Pero coma sempre, empezamos a casa polo tellado, e por moitas horas de clase en inglés, mentres a metodoloxía sea pésima como acontece na meirande parte de país, non nos valerá de nada.
Por tanto, menos loitar polo de fora... Mentres teñamos tanto que loitar polo que é noso...
O Decreto 247/1995 do 14 de Setembro polo que se desenvolve a Lei 3/1983, di que só se pode adquirir unha boa competencia comunicativa en galego por parte do alumnado a través da súa utilización nunca parte SIFNIGICATIVA do curriculo. A nova normativa está orientada á obtención dunha competencia axeitada do galego no ensino obligatorio, co fin de proporcionar a IGUALDADE plena e efectiva entre as dúas linguas oficiais por parte de toda a poboación escolar, garantindo igualmente a mesma competencia en ambas as dúas linguas. Para comezar, creo que non poden ter o mesmo número de horas de ensinanza unha lingua que case non se fala (xa sexa o galego ou o castelán). Deberíanselle dar máis horas lectivas a esa lingua que a maioria non manexa. Penso que houbo un retroceso, se ó principio manexábanse horas do 50% en Galego e o 50% en Castelán (considerando que o 50% sexan horas significativas para adquirir unha competencia nunha lingua), agora falamos de cifras do 33% incluíndo unha lingua extranxeira. É certo que se adican o mesmo número de horas ó galego que ó castelán, pero temos moitas menos horas para cada unha. Xa non considero que se poida cumprir o que establece o decreto citado anteriormente. Ademáis, como se dixo noutros comentarios, as competencias adquiridas nas linguas extranxeiras son pésimas. Entendo que aprender idiomas sexa importante, pero como di Manuel Nuñez no seu libro "En Galego, por que non?" non recordo as palabras exactas, pero era algo como: Unha lingua que se precie hai que tratar de aprendela e exportala ó extranxeiro, facer que outros a aprendan...antes de importar outras linguas e perder a propia.
Como xa foron quedando os decretos bastante ben resumidos polos meus compañeiros non quero repetirme asi que vou intentar da forma máis clara posible dar a miña opinión sobre a execución destes decretos. Xa foi moi moi tarde, porque ao fin a data da primeira realización do primeiro Decreto no que se asegurasen uns mínimos para garantir a aprenzidaxe do galego e o castelán na mesma medida, non foi ata o ano 1995, data que se nos paramos a pensar uns momentos, sabemos que non pasaron moitos mais anos que 16, entón dame que pensar que se agora nos tempos que corren non fan moito por loitar polo noso idioma, antes a preocupacón era ao menos innecesaria e pasábase na sua totalidade por alto. Polo tanto penso que esta primeira medida que tomaron as institucións galegas foi positiva a vez que tardía, moi tardía e coma todo na vida tiña os seus pros e os seus contras. Neste Decreto recollo a seguinte cita: "A lingua constitúe unha das bases esenciais da identidade do pobo e o máis forte vencello de unión entre as suas xentes. A lingua propia de Galicia é o galego...." Con isto quero dicir, ou máis ben facelo en forma de pregunta sen resposta, que fixemos ou que nos fixeron crer para non ver que estamos a perder o que nos representa o noso espírito de pobo,..???? Penso que as intencións lingúísticas dos que promoveron o Decreto de 1995 foron moi boas pero deixaron ao marxe moitos conceptos importantes coma o de revisar que a lei estivérase levando a cabo nos centros galegos e parecéme moito máis soprendente que esta acción estea recollida no decreto pero non se fixera da maneira correcta.(coma pon que debería levarse a cabo según o artigo 11 do Decreto de 1995).
Penso que tódolos intentos de normalización e dinamización da nosa lingua foron o resultado de malas xestións por parte das institucións, e creo que creáronse dun modo precipitado buscando solucións a corto plazo, sen que ningún se detivese a pensar se realmente eran as solucións adecuadas. O que si me parece un atraso en vez dun adianto, é o feito de reducir as horas lectivas en galego para darlle a mesma importancia por exemplo a outras linguas (que tamén son importantes pero temos que atender ao problema la instauración do galego), sabendo que a nosa propia lingua corre o perigo de esquencerse ou de ser "enterrada". Penso que as leis non deben recoller só o feito de instaurar un lingua, teñen que tamén velar por que esas leis se leven a práctica para garantir que as novas medidas servirán coma axuda para defendelo noso idioma galego. Deixo no aire o feito de que os docentes de hoxe en día tomen estas iniciativas, porque como lles pasaba os meus compañeiros no seus colexos, a min tamén me daban as materias en castelán na maioria dos casos, sen preocuoarlle a profesora se tiña que darmo nunha lingua ou noutra.
Non vou engadir nada máis ó que dixeron os meus compañeiros, pero como di Laura, vou dar a miña opinión. Comparto a opinión de que o decreto de 1995 foi moi tardío, a pesar do dificil que foi saír da represión, pero moi importante para a lingua Galega. Comezabamos a ter clases en galego nas escolas; pero ¿Alguén se percatou do cambio? Eu non. Os profesores que falaban galego antes seguíano a facer e os que non o facían non ían cambiar, por moito decreto que o impoña. (o exemplo tamén o temos no decreto de 2007 ampliando o porcentaxe ao 50%, e logo en 2010 un paso cara atrás reducíndoo novamente ó 33%) Co paso dos anos cada vez imos a menos, a xente moza cada vez emprega menos o galego, e na ensinanza ocorre o mesmo. Penso que mentres todo isto non esté vixilado pola inspección non chegaremos a nada, xa que cada persoa impartirá a clase no idioma que queira.
Está claro que o decreto de 1995 foi o primeiro paso para asegurar a implantación do galego no sistema educativo, pero non foi todo o efectivo que se pretendeu porque a inspección educativa non o regulou e non o fixo cumprir. Aínda así, foi o comezo dunha mellora progresiva do uso da nosa lingua neste ámbito, polo que non o debemos criticar tanto como o fan algúns dos compañeiros, pois menos é nada. Un punto de inflexión prodúcese có decreto de 2007, o cal indica que se fale no 50% das materias en galego, sendo un 33% en educación infantil nos contextos castelanofalantes das cidades. Posteriormente chegamos ó decreto do ano 2010 que hai vixente hoxe en día, debendo haber un equilibrio de horas entre galego, castelán e lingua extranxeira (esta última na medida en que sexa posible por parte de cada centro escolar). Sabido isto, debemos estar satisfeitos coa mellora que se produciu no que se refire á introducción do uso do galego neste ámbito, pero non conformes de todo, por varios motivos. Un deles é que o goberno debería ser máis estricto á hora de inspeccionar o cumprimento destas normativas, pois como sabemos, por moita norma que se poña, os mestres se non están moi pola labor falarán como lles dea a gana se non se ven obrigados, como xa mencionaron algún compañeiros. Outro motivo é que na miña opinión a porcentaxe de asignaturas que se imparten en galego ou castelán (non menciono á lingua extanxeira porque hai poucos centros escolares que a usen nun 33% das asignaturas), en vez de ser a mesma para os dous, debería modificarse a favor do galego, impartíndose máis asignaturas nesa lingua básicamente porque o galego actualmente está nunha situación de desvantaxe que debemos corrixir, pois como xa indicou Núnez Singala no seu libro “En galego, ¿por qué non?”: “Hai que corrixir as desigualdades de galego e castelán en Galicia, se hai desvantaxe non pode ser imposición” afirmación que me serve tamén para aclarar que esa medida non supón unha obrigación a falar en galego, senón máis ben sería unha recuperación (palabra á que tamén fai referencia o autor).
Unha cousa esta clara, e vese claro nos comentarios de todolos meus compañeiros,e é que ningún ve con bos ollos os novos decretos. Non se pode permitir que se hai uns anos se loitou porque o galego tivera una maior presenza no ensino, logrando aumentar dun 33% a un 50% o numero de materias que se deberían de impartir na nosa lingua, o que non se pode facer logo e volver a reducir esa porcentaxe. Estamos a perder horas de ensiño en galego a favor doutras linguas mairoritarias pero que non son oficiais na nosa autonimía como é o caso do ingles; e todo por intentar sermos como o resto e non “os raros” como xa se pensa de Cataluña ou Pais Vasco. Outros dos problemas que observo no ensino en galego é que moitas das asignaturas que deberían de seres impartidas nesa lingua non o son por una sinxela razón; os docentes non teñen competencia para facelo. E isto e culpa das administración por non se preocupar de que os docente posuan ditas competencias.
Tras la lectura de estos decretos, comentar que no creo que vaya hacer ninguna aportación de gran relevancia después de todo lo que ya han comentado mis compañeros, sino que supongo que mi comentario va seguir redundando al respecto pero aún así espero poder aportar algo que merezca la pena. Lo primero de todo, decir que yo no soy Gallego,soy Asturiano, por lo que no me encuentro tan sensibilizado con el tema como todos vosotros. A mi ni me ha tocado vivir todo esto, ni he experimentado todos estos cambios en lo que se refiere a la legislación del gallego dentro del sistema educativo. Además, creo que todo esto supone que mi aportación no sea tan buena como la del resto de mis compañeros ya que a mi no me ha tocado vivir ni antes ni ahora todo esto. No obstante intentaré aportar algo con la mejor de mis intenciones y con la mayor objetividad e imparcialidad posible. Primeramente comentar algún dato que me llamo la atención, lo que se menciona en el decreto 247/1995, relativo a la obligatoriedad de tener que impartir determinadas asignaturas en gallego. Es un dato del que no tenía conocimiento alguno ya que siempre pensé que esto simplemente dependía de los gustos y preferencias del docente. En mi caso, en Asturias, lo primero de todo comentar que la Llingua Asturiana también llamada Bable, no es obligatoria en ninguna de las etapas de enseñanza. Simplemente aparece como una materia optativa que el alumno puede escoger, pero que encima normalmente esto nunca sucede. Allí si que podemos decir que estamos ante una muerte inminente de nuestra lengua, que la estamos viendo morir lentamente y que parece que a la gente le da igual y no hace nada al respecto. De hecho, ni tan siquiera es una lengua oficial ni un idioma, es un dialecto que carece de esa oficialidad y que cada vez son menos los hablantes que hacen uso de ella. Es cierto que aún se mantienen muchas palabras y expresiones, pero cada vez menos, y que encima se utilizan de manera suelta y aleatoria mezclandose con el uso de la lengua castellana, lo cual me parece una absoluta aberración. O una cosa o la otra... Pero la realidad es esa, que aún carece de peso y relevancia dentro del sistema educativo de la provincia, y que no creo que este paso se consiga mucho más al respecto ya que cada vez son menos los que luchan por ello.
Con esto quiero hacer referencia a lo que se menciona en el decreto 124/2007:"La lengua es un patrimonio cultural, que será objeto de especial respeto y protección". Como he dicho anteriormente, en nuestro caso en Asturias esto cada vez ocurre menos, y aquí en Galicia bien es cierto que la situación es mucho mejor pero no creo que tampoco se haga en su plena totalidad. Como dije antes, yo no soy gallego y no me siento tan afectado, pero si que considero que hay que luchar por lo que es nuestro. En este caso el gallego, son vuestras raíces y vuestros orígenes y creo que hay que hacer todo lo posible por que eso no muera. Si que considero que esto tal vez este ocurriendo, debido a que se le quiere dar más peso a las lenguas extranjeras como ocurre con el inglés, pero creo que ambas disciplinas, incluyendo el castellano, se pueden cumplimentar todas juntas a la vez y simultáneamente, sin tener que desechar ninguna de ellas. El gallego porque es vuestra lengua y porque no hay porque dejarlo morir. El castellano porque es la lengua más utilizada en todos y cada de los ámbitos, y el inglés porque bajo mi punto de vista, es verdad que cada vez está adquiriendo un mayor grado de importancia en este mundo cada vez más global. Creo que si es cierto que hay que apostar por el Plurinlingüismo, entonces hay que ser consecuente e intentar trabajar con cada uno de los idiomas sin tener que renunciar a uno u otro. Aunque concuerdo con mis compañeros en el apartado referido a las competencias. Todo esto es muy fácil decirlo pero en la práctica resulta que no es asi. Cuando digo ésto me refiero tanto a las responsabilidades que atañen a los profesores como a los alumnos. Porque es muy bonito decir que hay que lucha por el Plurilingüismo e intentar aprender y trabajar todos los idiomas posibles, soy el primer partidario de esto y el primer defensor, Pero estamos hablando de querer trabajar los tres idiomas cuando hay gente que no domina ni el suyo propio.
Y por último y en referencia al decreto de 2010, decir que estoy totalmente de acuerdo con mis compañeros en que se ha producido un paso atrás con respecto a las anteriores legislaciones. Me parece una verdadera aberración, que una vez que se había conseguido que el gallego adquiriera un peso del 50% al igual que las otras lenguas, derrepente se reduzca de nuevo su carga. Bien es cierto que creo que se ha hecho para poder tener un reparto equitativo de todas y cada una de ellas, pero como bien dijeron mis compañeros, creo que la medición de estas competencias para que resulten equitativas siempre va a ser un poco subjetiva y creo que al final nunca se cumple. Aunque tras estas lecturas destacar que nada de estos cambios que se produjeron de unos años a otros me ha llamado la atención. Estoy más que acostumbrado a todos estos cambios legislativos de la enseñanza y es algo que verdaderamente me indigna aunque soy consciente de que ni yo ni ninguno de nosotros podemos hacer nada al respecto. Creo que se debe a la política, al igual que ocurre en el resto de ámbitos de esta vida. Cuando mandan unos ponen unas normas y cuando mandan otros llegan y las cambian, y me parece que encima es simplemente por llevar la contraria. Saliendome un poco de este tema, pero extrapolandolo y llevandolo a un contexto parecido, lo mismo que ha ocurrido con el gallego en estas legislaciones que estamos comentando, ocurre en otras muchas facetas de la vida. La legislación se cambia de una manera u otra en función de lo que más le gusta a quienes están al poder, o eso me parece ami... Comparandolo con otro ejemplo similar de enseñanza, ha ocurrido con el gallego lo mismo que en otros muchos aspectos del sistema educativo. El propio Máster que éstamos realizando, antes se llamaba CAP y ahora se llama como se llama. Antes era un curso que se hacía sin presencia obligatoria y con una carga lectiva muchisimo inferior, ahora resulta que es un "MASTER" de presencia obligatoria,especifico a cada titulacion, lo que ha supuesto en mi caso tener que desplazarme de comunidad para poder realizarlo con el consecuente gasto que ello conlleva porque en mi tierra no se imparte, con una carga mucho mayor y por el que hay que pagar un dineral...que casualidad... LLegó Bolonia y las diplomaturas dejaron de ser diplomaturas, las licenciaturas dejaron de ser licenciaturas y resulta que ahora todos somos iguales. Tal vez dentro de unos años vengan otros (los de enfrente, la oposición) a decirnos que no es así y que entonces tendremos que realizar lo que les parezca oportuno inventarse...en fin, prefiero no seguir con el tema, porque creo que me estoy desviando y me estoy dejando llevar por las emociones...Además podría seguir así horas y horas y escribiendo líneas y líneas sin poder yo cambiar nada y sin sacar nada en limpio.Me estoy metiendo en política y eso es algo que me crispa y que no viene al cuento...Así que solo decir que creo que esos cambios que se han producido en cuanto a la legislación que atañe al gallego, se han producido y punto. nos guste mas o menos. Pero es lo que hay. Se ha producido un cambio en la legislación pero es que esas leyes las hacen los polítcos. Estamos en manos de los políticos y al final se va a hacer lo que ellos quieran asi que para que molestarse... Es lo que hay que hacer, y es lo que hay y punto... pero ocurre en la educación y en otros muchos aspectos de nuestra vida..Nosostros no podemos hacer nada nada más que agachar la oreja, acatar y tirar pa alante. Una vergüenza, pero así es la cruda realidad...Asi es la vida compañeros...
Para min a frase que máis me fai matinar sobre a lingua galega é a pertencente ao Decreto 124/2007 con referente a Constitución “ a lingua é un patrimonio cultural que será obxecto de especial respecto é protección”, xa salientada anteriormente por unha das compañeiras. Todo o demais, vale que é importante coñecelo, pero a min sóbrame. E tanto así, porque como dicía o libro de Nuñez Singala, de que serve que expoñas e propoñas nos decretos si o final non se poñen os medios necesarios para acadalo. No Decreto 124/2007 expón que o 50% das horas lectivas se impartirán en galego, polo que coido que si podía ser un avance tendo en gran referente a nosa lingua pero,¿onde estiveron os medios para logralo? Está claro que en ningures, pois nin se formou a profesores castelán falantes para que impartisen a súa materia en galego, nin se comprobou que o decreto se estaba a cumprir…así que para min, isto non deixa de ser mais ca “cifras e letras”. E, para rematala, aparece o Decreto 79/2010 que expón que as clases se impartirán equitativamente cun 33% en galego, 33% en castelán, 33% en inglés (normalemente), e agora penso eu ¿en que lugar se encontra o respeto e protección da lingua? Se sabemos que necesita do noso apoio, dos galegos, porque se alguén sinte algo por esta lingua, eses vamos a ser nos; que é necesaria a súa integración na educación fronte doutras linguas coñecendo que este é o mellor medio para rescatala, e aparece cun 33% de intervención nas materias, do que coma sempre, os medios farán que se logre cumprir a metade. ¿Absurdo non? Pois estes son os Decretos que nos apoian.
Os aprendizaxes significativos que obtiven con esta tarefa:
- A falta de inspección educativa que había ó principio e que queda reflexado no decreto do 95. Así coma a aspiradora (que serve para limpar) hai que pasarlle un trapiño por riba de cando en vez, o sistema educativo necesita unha evaluación interna a cargo dos inspectores que deben cumplir de xeito exhaustivo para que o proceso funcione correctamente.
- Plurilingüísmo sí, pero non en detrimento do galego (¡LINGUA COOFICIAL!). A reducción do 50% (doce vitoria) ó 33% foi moi perxudicial. A liña de actuación, como dixeron algún compañeiros, debe ir encamiñada a mellorar o nivel de idiomas do profesorado e das técnicas de estudio. O ideal, dacordo coa oficialidade lingüística sería: 50% en galego e 50% en castelán. Salvo as materias específicas de 2ª lingua extranxeira.
Calquer deportista ó que lle preguntes, diríache que primeiro hai que defender o que un ten, para logo poder atacar.
Para rematar, aínda que no blogue vexo moito negativismo de cara á lectura dos dectretos, semella que moitos pensan que vai cara atrás; a min pareceume que vai cara adiante en termos xerais, máis non traza o camiño a seguir para conseguir os obxectivos requeridos. Quedoume o sentimento de que non vai pasar á acción e que todo vai quedar soamente no papel.
A verdade é que é moi recomendable ler estes decretos para enterarse ben de como están as cousas e poder posicionarse. Despois de lelos e de botar unha ollada a algúns dos comentarios dos compañeiros, sen querer ser repetitivo, estou dacordo con moitas das cousas que se din, eínda que con outras non tanto...Xa non queda moito que contar, ainda así queda ser crítico...Eu penso na importancia do plurilinguismo, e en como se está a afrontar dende a reducción do galego, isto non me gusta pois, o plurilinguismo debe partir da equidade e non superpoñer outras linguas a unha sendo esta a lingua das nosas raíces, penso que se debería pensar máis niso, na cultura, na lingua, e en que perdure...porque é a nosa identidade.
Pero o caso é: Do dito o feito hai un treito? tardaremos en sabelo aínda que por regra soe ser así...
Só espero que se defenda a lingua como se debe, porque un, a miúdo, non sabe o que ten ata que o perde...
Por outro lado, estou de acordo con Lara en que debería de estar máis regulado o das inspeccións e tamén adicar maior forza ao tema de investigación e desenvolvemento neste campo...Alégrome moito de que isto derivase en debate.
Despois de leer os decretos algo que debo reconocer que me parece un "tostón" non podo estar mais dacordo cos meus compañeiros, pero gustariame explicar a primera frase. Nestr tipo de documentos están os nosos dereitos, deberes, obligacions de ahí a sua importancia.
O que non podo entender e como non se cumplen estas normativas. Su estudiei o antiguo EXG, non tiñamos moitas clases en galego salvo as coñecidas lingua e literatura galega, no resto sempre falábamos en castelán. O que me parece incríble e que non se controle o funcionamento dos centros de ensinanza.
Como podemos pasar no Decreto 247/1995 onde se pide 33% de asignaturas en galego. No seguinte decreto124/2007 pasemos ata un 50%, que non sei se produxo pero teño moitisimas dubidas o respecto, para finalmente pasares, retrocedendo falando en porcentaxes a un 33% en galego, por as mesmas cifras no castelán e o ingles (o segunda lingua, no ultimo decreto 79/2010.
O galego ten boa saude pero si se cumpriran as normas e non existiran prexuizos, e medo a quedar mal faltando a nosa lingua gozaría sen dubida Cunha moita menor saude.
Los primeros decretos nos hablan del fomento del gallego y el último decreto que está hoy en vigor, el del 2010, apuesta por el plurilingüismo, quiere decir que se apuesta por una sociedad que se forme más en más lenguas, que no solo sea el castellano y el gallego, hay un tercer idioma que entra en juego, el ingles.
El primer decreto que leímos fue el de 1995, pasaron 12 años sin ningún cambio legislativo, en este decreto se marcaban una serie de materias que se tenían que impartir en gallego en secundaria y primaria, como mínimo un tercio de las materias llegando casi a un 40%. Dependiendo del curso e itinerario este decreto marcaba que el mínimo que había que dar en gallego era un 33%. Casi todos mis compañeros estudiaron bajo este decreto, yo no que ya que realice mis estudios de secundaria obligatoria y bachillerato en Colombia. Previamente en 1983 con la ley de normalización lingüística se busca ir fomentando el uso progresivo del gallego, que se vaya aumentando paulatinamente, sin dividir el alumnado por aulas. Este decreto de 1995 no se cumplió de manera sistemática ya que no hubo una inspección para comprobar que si se cumplían las políticas marcadas (en algunos casos en la enseñanza privada se llego a dar la lengua gallega en castellano). El problema de este decreto fue precisamente ese el que no se cumpliera de manera sistemáticamente.
Después de 12 años (durante estos se aprobaron algunas normativas que contribuyeron como la carta europea de lenguas y como el plan de normalización de la lengua gallega) aparece el decreto de 2007, no quiere decir que el anterior no sirviera por sus contenidos sino que no sirvió porque no se cumplió, entonces había que renovarlo. Este decreto marca varias novedades con respecto al anterior, se asignaba un mínimo, el 50% de las materias deberían de darse en gallego, pero no se cumplió. Otro medida fue que en los contexto castellanofalantes por lo menos recibieran un tercio de horas en gallego, buscando que los niños no entendieran el gallego como una lengua extranjera sino como otra lengua “materna”.
El decreto del año 2010 marca que debe de haber equilibrio entre el número de materias entre porcentajes que se dan en gallego y castellano y se hará lo posible para que los centros tiendas a incorporar cada vez más una mayor presencia de una lengua extranjera. Por primera vez se marca que materias que deberán de dar en castellano (matemáticas, física y química, tecnología) curiosamente las que muchos alumnos escogen, punto polémico, y cuales en gallego. La mayor parte de los estudiantes trabajan más en castellano. Marca otro punto importante, como se dictamina la lengua cuando los alumnos entran en la escuela, a través de una consulta a los padres. Aspecto muy criticado ya que los padres y las madres no serian los más indicados para decidir sobre el curriculum. Hay muchos grupos de personas que dicen que este decreto incumple la carta europea (apoyo a las lenguas minoritarias), es importante resaltar que un decreto siempre está debajo de la carta europea (de rango superior) aspecto importante ya que muchos juristas como hablamos en clase dicen que este decreto no debería de valer.
A principal diferencia que eu atopo entre os decretos é fundamentalmente a visión instrumentalista das linguas dada no que acutalmente está en vixencia. Pode verse que na introdución cita "a realidade social europea na que vivimos, nun contexto de globalización e de mobilidade laboral, sitúanos nun espazo internacional de plurilingüismo" e despois no artigo 21 di "fomentarase a impartición de linguas estranxeiras, principalmente o inglés...". Isto pareceme unha contradición, pois esta maneira de redactalo non semella moi respetuosa ca diversidade lingüistica, se non que é máis ben unha contribución á superioridade do inglés sobre o resto das linguas. Estaría fomentando ese eurocentrismo do que fala Teresa Moure no libro Ecolingüistica.
No decreto 247/1995 xa se procuraba unha ensinanza case equitativa marcando que asignaturas tiñan que impartirse obrigatoriamente en galego, así como velar o uso deste por parte dos alumnos. No decreto 124/2007 vai un pouco máis alá e garantiza o 50% do ensino en galego marcando que asignaturas se teñen que dar en galego nas distintas etapas, así como que se velará polo uso deste por parte dos alumnos en ditas materias. Sen embargo no actual decreto 79/2010 esta porcentaxe non está asegurada, pois se deixa máis marxe de maniobra ó profesor para elexir en que idioma impartirá a materia,reducindo o número de asignaturas marcadas a dar en galego nas distintas etapas educativas. Por outra banda neste último decreto, non se especifica que o se deba velar polo uso do galego por parte do alumnado nas asignaturas nas que este sexa impartido.
En cánto ó uso do galego na administración educativa, hai que dicir que no vixente decreto non se especifica nada sobre os cursos de formación tanto para persoal docente e non docente co obxectivo de garantir unha grao de dominio que facilite o uso correcto do galego. Estes cursos sí eran ofertados cos antigos decretos 247/1995 e 124/2007.
Pódense ler máis diferenzas, pero a grandes rasgos estas parécenme as máis salientabeis.
Para concluir, considero que o actual decreto en vixencia non favorece ó plurilingüismo, como indica no seu enunciado, se non que contribue a esa visión instrumentalista, xerarquizada e mesmo diría imperialista das linguas. Reduce a idea do fomento do galego á adquisición do seu coñecemento de da competencia de falalo, pero non vela polo fomento do seu uso e normalización, de feito considero que o mudar a palabra "normalización" por "dinamización" non é máis que un intento por esconder a situación minorizada na que se atopa a nosa lingua. Polo tanto considero que esquece o dito no Plan Xeral de Normalización Lingüistica aprobado por unánimidade no 2004. Non vexo xusto,adecuado nin posible tratar de crear un escenario plurilingüe cando o idioma propio está minorizado, sería un plurilingüismo xerarquizado e conflictivo.
Paréceme incrible o que menciona o artigo número 7 do decreto 247/1995. Quero pensar que a ningún docente se lle pasaría iso pola cabeza, en caso de isto non estar citado legalmente, sería moi triste.
ResponderEliminarDescoñecía que era obrigatorio impartir en galego certas materias, a miña dubida e sobre as restantes, que sinala que iso depende do proxecto educativo do centro, o cal, debe manter un equilibrio, ¿refírese a que a metade será en galego e a outra metade en castelán?
Salientar do decreto 124/2007, pertencente a Constitución,"a lingua é un patrimonio cultural, que será obxecto de especial respecto e protección".
ResponderEliminarEstou en desacordo cun apartado que menciona a lei de normalización linguística, no seu articulo 14 que indica que o final da ensinanza obrigatoria se garantiraa a igualdade de competencias linguísticas no seus idiomas oficiais, ¿Cantos de nos alcanzamos dita competencia?
Eu tamén descoñecía a obligatoriedade de impartir determinadas materias nunha lingua ou outra (a excepción das liguas e literaturas claro está), sempre pensei que era decisión do centro e incluso do docente que impartía dita materia. En canto a pregunta que fai Alba (a segunda) xa che contesto eu, ó final da ensinanza secundaria obligatoria prácticamente ningún alumno domina as dúas linguas. E poucos de nós as dominamos a estas alturas. Eu non dende logo.
ResponderEliminarAlberto Paleo
Pois, coa elaboración da nova normativa orientada a obtención de dita competencia, ten como fin "proporcionar a igualdade plena e efectiva entre as dúas linguas oficiais por parte de toda a poboación escolar, garantindo igualmente a mesma competencia en ámbalas dúas". Non sei como é hoxe en día nos centros educativos, pero cando eu fixen a ESO, fai oito anos, non era así.
ResponderEliminarCon respecto os comentarios expostos por Alba eu penso que cando se fala de equilibrio entre as dúas linguas estamos a falar de metade de clases en galego e metade de clases en castelán. O problema é que esa medida non se cumpre en moitos dos casos. Aquí recordo o artigo de Bieito Silva cando valora como se mide a competencia bilingüe nas aulas, ante a carencia duns obxectivos específicos para acadar ese equilibrio.
ResponderEliminarOutra cousa que chamoume a atención é o artigo 4.1 do decreto 247/1995 onde se reflexa o uso da lingua materna predominante entre alumnos e alumnas. Se temos un caso no que a maioría de alumnos falen en castelán persoalmente creo que é moi difícil que se poida coidar a adquisición de forma oral e escrita do galego atendendo a esta medida.
Tendo en conta que estamos nunha etapa inicial (onde a adquisición dun novo idioma é un obxectivo máis sinxelo) penso que a mellor medida sería fomentar o uso do galego entre os propios rapaces en lugar da súa lingua predominante. Se conseguimos que a lingua sexa algo habitual a estas idades nos achegaremos máis a esa competencia bilingüe desexada pola administración.
Eloy José Villaverde Caramés
estou totalmente da cordo co que nos di o noso amigo Eloy, un claro exemplo vexo na miña sobriña de catro anos, que na nosa casa fala o galego, pero con seu pai fala o castelán, e na escola ensínanlle o galego, e de feito ela mesma e consciente de que fala dúas linguas diferentes, e di o cores en galego, cousa que eu, apresares de ser, galego falante nunca fixen, porque mos ensinaron en castelán, e sempre dixen, amarillo, rojo...e dicir, temos moitos castelanismos, polo feito de aprender en castelán dende pequenos, é moi importante o que dicía Eloy, que é unha etapa onde son coma esponxas, e é importante aproveitala.
ResponderEliminarNeste mesmo decreto atopo unha medida (artigo 2.1) que penso que moitos profesores tiñan que revisar: cursos de galego para persoal docente. Non podemos dicir como futuros profesores que non damos a clase en galego porque non o falamos, xa que temos a oportunidade de aprender o idioma a través destes cursos. O importante son as ganas e esforzo que lle queiramos dedicar.
ResponderEliminarGustaríame engadir unha das medidas adoptadas no decreto 79/2010 onde búscase potenciar o uso do galego nas actividades extraescolares, expandido así o seu uso con respecto o exposto no decreto 124/2007, onde se limitaba o emprego da lingua ás actividades complementarias.
Persoalmente creo que esta medida favorece o fomento do galego entre a sociedade, expandindo a súa influencia fóra do ámbito estrictamente escolar. Un problema que temos é entender o galego como unha materia máis e non como parte da nosa cultura, como símbolo da nosa identidade e como unha ferramenta para expresar todo o que nos acontece.
Eloy José Villaverde Caramés
Outros cambios que se poden ver, e engadíndoo ó que di Eloy, é o deber de impartir certas materias en castelán, no caso da materia de matemáticas en educación primaria.
ResponderEliminarTamén citar que o proxecto linguístico remitiráselle cada catro cursos escolares aos servizos da inspección educativa, e anteriormente faríase cada ano escolar.
Para finalizar, encontrámonos como novidade, a impartición de materias en lingua estranxeira, sinalar que é no caso, de materias non linguísticas. Parece que o que non se logrou en moitos anos, queren agora cambialo de repente, que saiamos da escola falando tres idiomas, amodo oh!
Para min un cambio fundamental e o cambio que se produce con novo decreto, no que os itinerarios tecnolóxicos e científicos pasan de ser obligatorio o uso do galego ao castelán co novo decreto, un paso atrás sin dúbida para o galego.Outro cambio foi de pasar dun 50% de mínimo a un terzo.
ResponderEliminarNa clase comentouse que houbo unha evolución dende o decreto 247/1995, pasando polo 124/2007 ata o 79/2010 non tanto na sua forma xurídica e o seu contido (que tamén), senón na forma de aplicalo. É dicir, que agora as inspeccións son máis sistemáticas e esixentes. Penso que este e un paso fundamental en toda lei, xa que a tendencia da maioría de nos é facer sempre o máis cómodo e fácil. Polo que dende a administración esta traba superouse. Agora o "esforzo" debería vir dos docentes.
ResponderEliminarO que non entendo é o seguinte. O decreto 247/1995 expón que o 33% das horas lectivas serán en galego; logo o decreto 124/2007 sube este tanto por cento o 50%. É dicir, búscase unha progresión que eu penso que é boa. Pero logo o decreto 79/2010 expón que "deberá de haber un equilibrio entre as materias, premieando a incorporación dunha lingua estranxeira", é dicir, tender a 33% en galego, 33% en castelán, 33% en inglés. Todo o esforzo que se fixo non valeu para nada se agora vólvenlle a restar importancia o galego. Ademáis, creo que os docentes do sistema aínda non estamos formados para dar as clases nun idioma estranxeiro.
ÁLvaro tes toda a razón, cómo pode ser posible que se segundo o decreto 79/2010 expón que "deberá de haber un equilibrio entre as materias, premiando a incorporación dunha lingua extranxeira", cando o equilibrio polo visto é un 33%en galego, outro en castelá e outro en inglés, e eu digo: pero se facemos un equilibrio entre linguas cooficiales máis unha extranxeira, en que momento cobra tal importacia esta extranxeira e abandoamos a persistencia,coma indicaba Alba ó comezo,de adquirir o desarrollo das competencias pasivas e activas das nosas linguas. Eu creo que nos están a vender algo que sí ten importancia a primeira impresión pero como di Singala no todo es lo que parece.
ResponderEliminarIndignante, pero certo, o galego redúcese. A onde vamos a parar con tanta mentira. Dende logo queda claro, polo menos dende o meu punto de vista: a perda da miña lingua, o galego.
ResponderEliminarNas miñas mans só queda a posibilidade de aportar o pequeno gran de area que podo. Como ven menciona Manuel Núñez Singala no libro En Galego, por que non? cap. 8, páx 80-87. hai que dar o paso a falar galego. Cantos máis mellor.
Si que sabía que ai certas asignaturas que se deben dar en galego, pero, ocorre asi nos centros?? a resposta é clara: NON.
Noutros temas do blog, hai compañeir@s que mencionan que é por falta de control, e tamén por falta de coñecemento por parte do docente, ou simplemente, por imposición dende a propia dirección do centro.
De pouco valen as Leis, se non escoitan os usuarios (pobo) primeiro.
En todos os decretos que temos na lectura, é necesario destacar nos dous primeiros decreto 247/1995 e decreto 124/2007, a tarefa de introducir o galego nas ensinanzas de réxime xeral nos diferentes niveis non universitario, aínda é mais importante o artigo 3 da Constitución española establece,no seu punto 1, que o castelán é a lingua oficial do Estado, e,no punto 2, que as demais linguas españolas serán tamén oficiais nas respectivas comunidades autónomas de acordo con seus estatutos, e sinala que a lingua é un patrimonio, é cultura para a poboación que sexa referida.
ResponderEliminarSeguindo con esta parte o Estatuto de Autonomía de Galicia , refírese a galego como lingua propia do Galicia, que os idiomas galego e castelán son oficiais en Galicia, por outro lado, a lei 3/1983 en seu artigo 12 regula o galego dentro de tódolos niveis dentro da ensinanza , o artigo 13,expón que é un dereito que todos os nenos deben recibir a ensinanza en súa lingua materna.Tendendo en conta todo lo falado hasta agora, paremos a pensar o dise na Carta europea de linguas rexionais e minoritarias de 1992,que apoia o goberno español en 2001, referido a lingua galega, como lingua importante do país e da rexión .
É necesario, que aínda as materias impartidas nas escolas sexan en galego o castelán, tenendo en conta que estamos en estudando con dúas linguas, tamén o profesorado tiña que ser competente neste sentido. O compromiso para que tódalas bases que farán nun futuro tiñan continuidade é necesario o apoio de todos os membros da comunidade educativa.
,
En primeiro lugar, gustariame facer fincapé no decreto 247/1995 que trata como ben mencionaron xa algúns dos meus compañeiros introducir o galego en ensinanzas de réxime xeral e de educación das persoas adultas. Dende o meu punto de vista trátase de un decreto que ten moi boa intencionalidade, e o que lle faltou control por parte da inspección dos centros. Eu, no ano 1995, coma todos vós ía a escola, e pódovos asegurar que na miña, non se daba 1/3 das materias en galego nin por asomo; incluso atreveríame a dicir que sólo se impartía a asignatura de galego en galego.
ResponderEliminarPor tanto, como xa se falou na clase, este decreto non se cumpriu de maneira sistemática.
O decreto 124/2007 paréceseme moito o anterior pero hei de dicir que bastante mellorado.
Expón de maneira máis concreta asuntos importantísimos como a inspección (artigo 21), no que o decreto anterirmente mencionado tiña lagoas evidentes, e surxe o equipo de dinamización linguística, o cal nin se citaba no decreto de 1995. Pareceme destacable tamén o artigo 4, no cal se explica de maneira más explícita cómo será a formación dos docentes en aspectos estrictamente vencellados a lingua galega. Se con este decreto se consegue que o 50% das materias se impartan en galego, paréceme todo un avance.
Respecto ao decreto 79/2010, creo que o galego perde un pouquiño de notariedade na escola para abrirlle camiño ás linguas extranxeiras, polo que entendo as protestas que xurdiron cando entrou en vigor. De todos modos, se se consigue o equilibrio entre linguas ao meu parecer é un decreto aceptable.
En conclusión, o dos decretos está moi ben, pero aínda está mellor que se cumplan, e iso, como xa me fartei de repetir en entradas anteriores, está unicamente na nosa man, os futuros docentes.
Antonio Márquez Blanco
Malia que as grandes intervencións dos meus compañeiros deixaron case todo dito, gustaríame comentar un par de cousas tras rematar as clases e ter recibido unha maior información e perspectiva das cousas.
ResponderEliminarEn primeiro lugar, e concordando con Alberto Paleo, paréceme fundamental salientar que malia que a Lei de Normalización Lingüística sinala que o nivel de competencia entre galego e castelán debe de ser o mesmo, calquera de nós que pasou pola ESO sabe moi ben que isto non ocorre así e que o nivel en galego adoita ser menor ao nivel que se ten en castelán.
Ademais, quería ser un pouco máis belixerante que os meus compañeiros no referente ao decreto 79/2010, o que supón na miña opinión un claro atropelo para a nosa lingua e un importante retroceso co que se conseguira anos antes co decreto 124/2007 que sen dúbida é o de máis calidade dos tres como xa dixeron meus compañeiros. Este atropelo emprega un argumento que lonxe de lexitimalo, fai a situación aínda máis preocupante, e é a necesidade de aprender unha lingua estranxeira para ter competencia no mundo global no que estamos, mais isto tan só supón na miña opinión unha estrataxema para prexudicar ao galego, que xa sabemos que non se atopa en igualdade condicións co castelán e que reducindo a súa presenza ao 33 % acelerarase de xeito exponencial a súa grave situación. E todo isto baixo o pretexto do plurilingüismo falso, pois non se persegue o plurilingüismo, senón un determinado plurilingüismo co inglés como única lingua invitada.
Na miña opinión, non se pode reducir o número de horas do galego no currículo nun momento tan crucial para a lingua como é o actual. Penso que a posible solución pasaría por aumentar o uso do galego tamén en comparación co castelán, que non corre perigo xa que as interaccións dos nenos co mesmo é moito maior na vida cotiá en elementos coma a rede, a televisión, o xornal ou a radio, así coma aspectos da cultura como a música ou outro tipo de actividades. En canto á incorporación dunha lingua estranxeira penso que non estamos no momento idóneo aínda que sería unha opción enriquecedora se supuxera unha auténtica liberdade de elección, e non só coa posibilidade do inglés.
Non me queda máis que sinalar que, como non vai ser difícil a situación do galego se nin sequera os lexisladores se decatan da súa situación para facer leis que favorezan o seu uso? Quizais si que se decatan da súa feble situación e por iso aproveitan para atacalo…
Vendo as inntervencións dos meus compañeiros, non queda moito máis que dicir. O que está claro é que supón un paso atrás para o galego, reducindo a súa presenza e "convivindo" co inglés, lingua que parece que ten que ter máis importancia, sobretodo ollando cara ao futuro.
ResponderEliminarE ainda así, malia que a presenza do galego está, por norma, reducida ao 33%, segue a ser unha mera cuestión lexislativa, pois vendo o que está a acontecer nos centros dalgúns familiares, o uso do galego vese totalmente reducido á materia de Lingua Galega, sendo as demáis, impartidas en inglés ou castelán.
Rebeca Suárez Jorge
Pouco que engadir queda despois das aportacións dos compañeiros. A miña opinión é que co novo decreto (79/2010) o galego da claramente un paso a retagarda lexislativamente falando. O que acontece nas aulas en moitas ocasións nin se aproxima a este terzo por falta de control e supervisión nos centros. A recén convivencia co castelán (33%) e lingua estranxeira (33%) non é máis que un paso atrás e tirar co esforzo dos últimos tempos para que o galego camiñase polos pasillos dos centros educativos. Outra cuestión que eu me fago é: ¿está o profesorado suficientemente formado para afrontar tal carga dunha lingua estranxeira? eu sinceramente penso que NON, aínda NON.
ResponderEliminarSaúdos
Tamén comparto a opinión de que o decreto do 2010 é un paso atrás no proceso de normalización do galego no ámbito escolar, aínda que penso que o maior problema non é a porcentaxe de galego que se debe cumprir, senón o inspección realizada para controlar o uso do galego nas aulas. Porque creo que en moitas ocasións non se imparten as clases en galego aínda que así está establecido, polo que as inspeccións deberían ser máis rigorosas.
ResponderEliminarPor outra banda, apoio un maior número de horas en galego, e non só o cincuenta por cento, como dicía o decreto do 2007. Unha educación totalmente en galego (salvo lingua castelá)en contextos castelánfalantes, faría descender a desigualdade entre os dous idiomas cooficiais, tanto a nivel de prestixio coma de emprego.
No caso do inglés, entendo que o decreto de 2010 di que ata un tercio da ensinanza no idioma estranxeiro, o que non quere dicir necesariamente que en tódolos centros se imparta o 33% en inglés, xa que como di Adrián o profesorado non está preparado e nin o da maioría dos alumnos baixo a miña opinión.
Agora ben, non creo que sexa nada malo que os alumnos rematen a ensinanza secundaria cun nivel intermedio alto de unha lingua estranxeira. Polo que non vería con malos ollos, cambiar clases en castelán por clases en inglés, sempre que o profesorado do centro tivese o nivel axeitado. Pero nunca renunciando ao 50% de materias en galego como se dicía en anteriores decretos.
Un saúdo
Adrián Levoso Fernández
En primeiro lugar destacaría ó igual que moitos dos meus compañeiros, que se ca Lei de Normalización Lingüística de 2004 o que realmente se pretende é conseguir que as competencias do galego na escola sexan as mesmas que en castelán, a Administración sabendo que o galego ten un menor número de falantes a comparación co castelán, debería facer algo máis por controlar esta situación. Xa que moitos dos mestres que nos tivemos durante a nosa formación escolar, non mostraban nin a máis mínima preocupación pola situación da nosa lingua, ata o punto de pasar por alto as normas que dende a Administración lle foron impostas. Polo que aínda que a súa obriga fora dar a súa materia en galego, eles faciano en castelán. Pareceme unha gran falta de profesionalidade, por non mencionar a falta de conciencia e reflexión deste mestres sobre a súa profesión e sobre a situación da nosa lingua.
ResponderEliminarPenso que dende a Consellería de Educación, á vez que intentan imprantar unha nova norma, deberían pensar nun sistema de control que garanta que esa norma se cumpra, e que estes mestres se mostren concienciados e comprometidos ca causa. Porque é moi bonito escribir unhas normas e unhas regras que parece que van a solucionar este problema, pero estamos vendo que eso non é suficiente, polo cal os encargados do asunto deberían tomar medidas fai tempo. Gustame a frase de Singala que emprega Lara "no todo es lo que parece".
Por outro lado vemos que co paso dos anos os decretos van mellorando no que se refire a aumentar o uso do galego na escola, no de 1995 fálase dun 33% mentres que no do 2007 falase dun 50% de competencias en galego. Sin embargo chegado o decreto do 2010 esta situación vai cambiar, perxudicando á lingua galega novamente. A aparición dunha terceira lingua, extranxeira neste caso, vai volver a por en perigo a situación do galego. Xa que nos tempos que corren a xente dalle moita importancia a poder desenvolverse noutros países sen problema, e esto otorgalle ás linguas extranxeiras unha importancia que á súa vez, lle he roubada ó galego. Polo cal volvemos a dar un paso hacia atrás na defensa da nosa lingua, do noso idioma. Paréceme perfecto aprender máis linguas, pero penso que por unha vez se lle pode roubar protagonismo ó castelán, xa que esta lingua parece ser que todos a dominamos bastante ben, polo cal, ¿por qué non outorgarlle ó galego a importancia que ten?. E deste xeito reducir as competencias en castelán en favor de máis competencias en galego. Pareceme que sería boa idea, unha maneira de defender o que é noso, a nosa cultura, a nosa identidade.
Outra cuestión, agora que toquei o tema da lingua extranxeira é, ¿están realmente os docentes preparados para poder impartir a sua materia nunha lingua extranxeira? ¿E os rapaces teñen un nivel suficiente nesta lingua como para poder progresar nos contidos que se lle imparten sen problemas? Eu respostaría as dúas preguntas cun NON rotundo, a pesar de que me parece boa idea recibir unha formación nunha terceira lingua, que nos abra as fronteiras e que nos permita triunfar lonxe da nosa terra. Pero para isto é preciso ir preparando o camiño, xa que algo así non se pode facer da noite para a mañá, polo cal sería aconsellable que antes de facer nada, marquen pasiño a paso todas e cada unha das medidas que vexan precisas para conseguir este seu obxetivo.
Daniel Barros Martínez
Pouco máis que dicir queda que nos estea xa reflexado no blog.
ResponderEliminarComo a maioría de vos sinalou, o referente a igualdade entre galego e castelán como lingua vehicular para transmitir os contidos en educación nos se respeta en absoluto, esá claro que é necesario espresar por escrito nunha lei que "obrigue" a que o galego te´ña o mesmo nivel de competencias que o castelán, pero a realidade é que da porta da aula para dentro esto non sucede e o profesor imparte a materia na lingua que a él lle peta.
Outro punto de importancia que tamén comentastes todos é a incorporación dunha terceira lingua no decreto do 2010 que lle resta dese 50% otorgado en anteiores decretos ó galego, en pos a lingua extranxeira, quedando nun 33% xunto co castelán.
Está claro que é un paso atrás en canto a defensa da nosa lingua e un adiante a favor da globalización, xa que renunciamos a nosa lingua para o parendizaxe doutra extranxeira coa escusa de obter unha maior competencia no extranxeiro, que o fin é o cabo, e equipararse e unirse o sistema dominante europeo.
Todo o avanzado dende 1983 cando se publicou a ley de normalización lingüística ata o 2007 co novo decreto publicado para englobar os cambios postivos para o galego de 2001,2003 e 2004, queda en nada coa nova normativa, co que voltamos a ese tercio das materias en galego, cando tiñamos a metade e en infantil ata un tercio.
Tamén cabe sinalar o comentado na clase sobre que o decreto marca que debe existir un equilibrio entre as materias en galego e en castelán e sinalanse cales son materias que deben ser impartidas en cada lingua; pero este equilibrio é ficticio(só no número de asignaturas), xa que as materias en castelán son as propias da modalidade polo que en realidade escolles máis materias en castelán que en galego.
Tamén dicir que me gustaron algunhas propostas que lin dos meus compañeiros sobre como mellorar esta situación, como a de manter o galego nun 50% e igualar a lingua extranxeira(25%) co castelán (25%), xa que este esta suficientemente consolidado na sociedade.
o meu comentario vai na liña dos meus compañeiros, facendo un pouco de resumo despois do que se exlicou na clase podo dicir que igual que se dixo nas sesions, no decreto de 1995 ata o de 2007 non habia cambios lexislativos que marcasen que un tercio das materias do curriculo se debían impartir en galego, e nalguns itinerarios este porcentaxe chegaba ata o 50%,comentando este punto teño que dicir que nas miñas experiencias esto non se levaba a caboa raxatabla, moitos dos profesores que debián impartir clase en galego faciano en castelan,e polo que se dixo en clase a moitos dos meus compañeiros lles pasaba igual.
ResponderEliminarEn 1983publicouse a lei de normalización lingüistica e o marco de uso do galego incrementase pouco a pouco, e en 1989 elaborouse o modelo de normalización para o ensino,hay que dicir que este modelo non recollia o ensino universitario.
Foi en 1999 cando a Nova Escola Galega o recuperou e o modificou incluindo tamén o ensino universitario.
En 2007 aprobouse un novo decreto despois de que o antigo sufrira modificacións en 2001(carta europea das linguas rexionais e minoritarias), 2003(acordo normatvo do galego) e 2004((Plan xeral de normalización da lingua galega)
Con estes tres cambiosfixose necesaria como dixen antes a proposicion dun novo decreto que marca que o 50% das asignaturas deben impartirse en galego,e que en educacion infantil terase en conta a lingua inicial dos nenos e en funcion do contorno onde se desenvlvan empregarase a outra lingua,nos contextos castelanfalantes os nenos recibiran un terzo do horario en galego
por ultimo no decreto de 2010establecense unhas novas bases no que se decreta que o 33% será en gale, outro 33% en castelán e outro 33% en ingles, opino o igual que os meus compañeiros que lonxe de ver este cambio como unha reforma positiva orientada cara a plurilinguaxe, a introducción dunha nova lingua quitalle sitio ó galego, ó que xa en parte lle costa introducirse e manternse no sistema educativo
Respeto ó decreto 247/1995, que meus compañeiros din que foi un gran avance pola introducción da lingua nas ensinanzas de réxime xeral e na educación de persoas adultas, pero vós pensades que é un gran avance no ano 1995? debería ser moito antes, sei que sería algo difícil por tódolos anos que houbo de represión do galego, pero pensades que non podería xurdir antes? eu pensó que si.E ademáis un maior porcentaxe das materias, non só un 33%. Tamén comentan que foi con boa intencionalidade, pero se é certo que fóra con tan boa intencionalidade non creedes que estaría máis regulada pola inspección, e vela aquí está o problema deste decreto, que aínda que teña boa intención, contan os feitos, e neste aspecto deixa un pouco por desexar. E engado tamén que penso que o decreto en sí debería estar en galego no lugar de estar en castelán, aínda que pareza unha tontería é a miña opinión.
ResponderEliminarPola contra, xa o decreto 124/2007 creo que é máis razoable como din os meus compañeiros, pola ampliación ó 50% das asignaturas en galego pero tamén coma no caso anterior tardouse moito en facer isto, de feito, tardouse moito para estar ben regulado, dende o ano 1995 ata o 2007, pero de forma positiva hai que mirar que polo menos buscouse tamén o regulamento e seguimento por parte da inspección.
Respecto o decreto 79/2010 tornamos un paso cara atrás, igual cos meus compañeiros, porque pásase a un 33% das materias en galego, un 33% en castelán para introducir un 33% en inglés. Como xa falamos moitas veces isto non é adecuado, xa que moitos dos alumnos continúan sen facer un bo uso do galego e preténdese que o fagan correctamente nunca terceira lingua. Moitos nin se saben expresar ben nas súas propias linguas como o galego e castelán, e no lugar de intentar mellorar isto, redúcese a carga horaria nestas linguas para impartir unha lingua extranxeira.
Alba Rumbo Rigal
"La lengua constituye una de las bases esenciales de la identidad del pueblo y es el más fuerte vínculo de unión entre sus gentes. La lengua propia de Galicia es el gallego" Decreto 247/1995 (LNL)
ResponderEliminarA primeira impresión sobre o decreto é... "vaia! parece que vaise facer algo polo galego", e a súa letura ofrece tímidas recomendacións e obrigas.
Xa no tempo da LOE (2006) o Decreto 124/2007 introduce verdadeiras medidas de promoción do galego, a que ofrece un regulador da "calidade do modelo referente" (profesorado" e a reflectida no artigo 3, o plan de formación. Como xa comentei repetidas veces neste blogue, modelos de referencia bos conseguen melloras na calidade da lingua dos aprendices estandarizando boas maneiras de trata-la lingua. Asimesmo as recomendacións sobre a lingua materna (a decisión do claustro) e introducir o vocabulario específico da formación profesional na lingua galega é unha iniciativa fundamental, do mesmo xeito que se fixo co léxico do deporte en galego, documento que xa hai tempo vos acheguei.
Detéñome neste decreto tamén por introduciren o importante Proxecto Lingüistico e asemade comprender aos foráneos coa exención máis ca obriga de asistiren as clases coma medio de intregración (véndose a inmersión coma o mellor método).
No tocante o derradeiro, e o que para min maiores brindis cara ó sol ofrece, sobre "plurilingüismo". A súa aportación clave e tratar de presentar un equilibrio de horas semanais entre galego e castelán. Máis no tocante a iso, só debe ser unha meta xa que estando minorizada a nosa lingua, debemos procurar un disbalance a favor do galego pola maioría de contactos diarios castelanfalantes. Como xa mencionaba Adrian Levoso no seu comentario sobre as recomendacións do Consello da Cultura Galega no blogue da ampliación do debate sobre os decreto.
É evidente que todo o que sexa diminuír o porcentaxe de materias impartidas en galego, sexa cal sexa o nivel (Infantil, Primaria, Secundaria, Bacharelato, Universidade....o que sexa), vai ser perxudicial para a nosa lingua.
ResponderEliminarComo ben dixo Dan, se non inclinamos a balanza a prol do galego, sobre todo en lugares onde o castelán está á orde do día no ámbito extraescolar, nunca conseguiremos esa igualdade tan perseguida.
Eu hai algo que aínda non entendo moi ben, e é o seguinte: se no Decreto 124/2007 era obrigatorio impartir o 50% das materias en galego e aínda así non era tarefa sinxela inculcarlles ós rapaces a nosa lingua, ¿qué favor lle fai ó galego o Decreto do 2010 (D 79/2010), cun 33% de castelán, un 33% de galego e un 33% de inglés (normalmente)? Pareceme ben que se vaia a mellorar a competencia oral na lingua estranxeira, pero o que non me parece ben é que sexa a costa de reducir o porcentaxe de horas en galego. ¿Por qué non un 50% en galego e un 25% para castelán e inglés? Aínda que tal e como están as cousas iso penso que nunca pasará, considero que sería unha boa forma de potenciar o uso dunha lingua que está en desventaxa, sen deixar de darlle valor á lingua estranxeira.
Este é un debate que entre nos está bastante claro, pero quizáis os que teñan que tomar as decisións non o teñan tan claro.
Estou dacordo cós meus compañeiros en que a nosa lingua necesita de todo o noso apoio e un maior porcentaxe linguístico na escola. Pasando polos Decretos, parece que o do 95 non iba mal, o Decreto 124/2007 era esperanzador cun 50% de lingua galega na escola e a outra metade castelán, pero na miña opinión en case ningún centro cumpliuse. E agora chegamos ó Decreto máis recente, o cal cítanos de novo coa porcentaxe do eterno 33% do ano 95.
ResponderEliminarPenso que nun entorno social e informativo no que prevalece maioritariamente o Castelán, o Galego ten que ter máis importancia. O Castelán sempre o imos ver en todos lados, nunca se vai perder.
Eu, creo que unha boa solución sería únicamente dar en castelán a asignatura que estudia dita lingua, e as demáis repartilas 50% en Galego e o outro 50% nunha lingua estranxeira, así conseguiriamos un real PLURILINGUISMO e ser competentes no Galego. E non estou referíndome a que a lingua estranxeira sexa o Inglés. Os centros escollerían esa lingua foránea, e os pais e alumnos decidirían se queren formar parte dun centro educativo no que se desenrole o Alemán, Francés, Inglés, POrtugés ou calquera outra lingua. Desta maneira, con inspección e vocación, conseguiríamos unha metodoloxía innovadora, e non iriamos sempre na parte traseira das metodoloxías educativas, implantando o que xa están quitando noutros países... como xa pasou coa LOGSE, que cando fracasou en Alemania ou Francia a recollimos nós.
David Pérez Martínez
Co primeiro dos decretos a tratar, o 247/1995, preténdese sentar as bases dun uso normalizado do galego dentro da nosa sociedade bilingüe, cousa que estou de acordo con Alba Rumbo en que se tería que facer moito antes.
ResponderEliminarNo referente ó Decreto 124/2007, parécenme puntos importantes os artigos 3 e 4 que pretenden o desenvolvemento dun plan de formación que garanta o coñecemtento dos aspectos socilongüísticos do idioma e unha competencia por parte do persoal dos centros educativos.
Outro aspecto importante deste Decreto é a inclusión do Proxecto lingüístico do centro, polo que se especifica que linguas se deben empregar nas diferentes áreas
No último dos decretos a comentar, o 79/2010, fálasenos dunha necesidade de reforzo da dimensión comunicativa do galego en relación con cotextos vivos, para que os alumnos sintan que o galego é unha lingua útil, sen olvidarnos do contexto plurilingüista no que nos atopamos. Quizáis éste sexa o aspecto máis destacable deste decreto, a importancia que se otorga ó coñecemento e dominio dunha lingua extranxeira, principalmente o inglés, para que os alumnos adquiran as competencias necesarias que lles permitan desenvolverse nesta sociedade plurilingüe. Pero outro dos puntos importantes e que se está a comentar moito, é o da distribución do 33% entre galego, castelán e lingua extranxeira (principalmente inglés). A primeira vista paréceme unha medida moi xusta e axeitada, somos unha sociedade plurilingüe logo debemos ser competentes en varias linguas, mais no caso do galego é un pouco especial. Creo que temos terreo perdido que hai que recuperar e ata que recuperalo creo que sería necesario otorgarlle un pouco máis de peso ó galego.
Coma xa está case todo máis que redundado, no tema teórico quería dicir varias opinión sobre os decretos. Creo que o decreto 247/1995 tenta sentar as bases dunha educación en galego. Hai que comprender a intencionalidade desde decreto, non é bó facer cambios drásticos na educación xa que está máis que demostrado que non funcionan. Estou completamente de acordo co meu compañeiro Adrián Alves, o profesorado non está preparado agora mesmo para afrontar a carga dunha lingua estranxeira e tampouco o está, por desgraza, para o galego.
ResponderEliminarTen que ser no decreto 124/2007 no que se estableza co punto 4ª que os funcionarios deben pasar unha fase de “formación específica de terminoloxía,[…]e aspectos sociolingüísticos, que lle permita desenvolver correctamente en galego as súas funcións e tarefas”. Agora que vamos conseguindo pouco a pouco que o novo profesorado saia máis preparado en galego é cando sae o decreto 79/2010? Creo que deberíamos ser máis realistas e facer as cousas con algo máis de sentidiño.
Para min, o obxetivo principal da escola en Galicia debería ser facer unha educación 50% en castelán, 50% en galego xa que son dous idiomas que deberían estar no mesmo nivel (cooficiais=iguais). E facer un decreto que non intente únicamente deixar a xente satisfeita sobre o papel porque, como xa nos remarcou tamén Goretti, o maior problema ,sobretodo co decreto 247/1995, foi a falta de inspección educativa que está reflexada no artigo 11.
Artigo 2, Decreto 247/1995. Dende esta fecha xa non DEBERÍA oirse máis a escusa de que "non me sinto seguro". Impártenlles cursos de galego para que acaden un mínimo dominio da lingua galega. Polo tanto, as inspeccións teñen todo o seu dreito a exisir ese dominio, e se non se ten, seguro que hai xente moito mellor preparada.
ResponderEliminarReferente a reducción das horas de lingua galega, cande era a metade, por tan só un tercio, no Decreto 79/2010, considero que efectivamente é un paso hacia atrás con respecto a nosa lingua, pero tamén en vistas a ese PLURILINGÜISMO tan desexado é un paso para diante. Está claro que para mellorar unha cousa, ten que verse sacrificada outra, pero sinceramente voto a favor de este cambio. Considero fundamental, e de feito é a idade para facelo o coñecemento de cantas máis linguas mellor. Iso sí, creo que sería máis que negociable loitar por máis horas de galego, disminuindo en castelán, xa que como din os meus compañeiros hai moitos máis sectores dedicados o castelán, e iste non se vería afectado, pero sí beneficiado o galego.
Volvemos o de sempre, están preparados os docentes para isto? Pois se non están que empecen a estalo, son a primeira que ahora mesmo non me vería capacitada, pero creo que nunca é demasiado tarde para formarse, e que esto é en beneficio de todos, e do futuro das novas xeración.
Moi boa pregunta Javi: "¿qué favor lle fai ó galego o Decreto do 2010 (D 79/2010), cun 33% de castelán, un 33% de galego e un 33% de inglés (normalmente)?"
ResponderEliminarPois volvemos ao mesmo de sempre, temos unha lingua oficial en Galicia, outra en España e dámoslle a mesma importancia unha lingua que non é nin dun sitio nin doutro. En vez de estar ben orgullosos de contar con lingua e cultura propia, parece que cada vez máis escapamos dese agasallo da Historia.
Por se fora pouco, seguimos coa imperiosa necesidade de ensinar unha lingua extranxeira hasta o extremo. Se en vez de aumentar as horas e a dedicación ao aprendizaxe do inglés ou doutro idioma de fora, se melloraran as técnicas de ensinanzas, moito mellos nos iría. Pero coma sempre, empezamos a casa polo tellado, e por moitas horas de clase en inglés, mentres a metodoloxía sea pésima como acontece na meirande parte de país, non nos valerá de nada.
Por tanto, menos loitar polo de fora... Mentres teñamos tanto que loitar polo que é noso...
O Decreto 247/1995 do 14 de Setembro polo que se desenvolve a Lei 3/1983, di que só se pode adquirir unha boa competencia comunicativa en galego por parte do alumnado a través da súa utilización nunca parte SIFNIGICATIVA do curriculo. A nova normativa está orientada á obtención dunha competencia axeitada do galego no ensino obligatorio, co fin de proporcionar a IGUALDADE plena e efectiva entre as dúas linguas oficiais por parte de toda a poboación escolar, garantindo igualmente a mesma competencia en ambas as dúas linguas.
ResponderEliminarPara comezar, creo que non poden ter o mesmo número de horas de ensinanza unha lingua que case non se fala (xa sexa o galego ou o castelán). Deberíanselle dar máis horas lectivas a esa lingua que a maioria non manexa.
Penso que houbo un retroceso, se ó principio manexábanse horas do 50% en Galego e o 50% en Castelán (considerando que o 50% sexan horas significativas para adquirir unha competencia nunha lingua), agora falamos de cifras do 33% incluíndo unha lingua extranxeira. É certo que se adican o mesmo número de horas ó galego que ó castelán, pero temos moitas menos horas para cada unha.
Xa non considero que se poida cumprir o que establece o decreto citado anteriormente.
Ademáis, como se dixo noutros comentarios, as competencias adquiridas nas linguas extranxeiras son pésimas. Entendo que aprender idiomas sexa importante, pero como di Manuel Nuñez no seu libro "En Galego, por que non?" non recordo as palabras exactas, pero era algo como: Unha lingua que se precie hai que tratar de aprendela e exportala ó extranxeiro, facer que outros a aprendan...antes de importar outras linguas e perder a propia.
Como xa foron quedando os decretos bastante ben resumidos polos meus compañeiros non quero repetirme asi que vou intentar da forma máis clara posible dar a miña opinión sobre a execución destes decretos.
ResponderEliminarXa foi moi moi tarde, porque ao fin a data da primeira realización do primeiro Decreto no que se asegurasen uns mínimos para garantir a aprenzidaxe do galego e o castelán na mesma medida, non foi ata o ano 1995, data que se nos paramos a pensar uns momentos, sabemos que non pasaron moitos mais anos que 16, entón dame que pensar que se agora nos tempos que corren non fan moito por loitar polo noso idioma, antes a preocupacón era ao menos innecesaria e pasábase na sua totalidade por alto.
Polo tanto penso que esta primeira medida que tomaron as institucións galegas foi positiva a vez que tardía, moi tardía e coma todo na vida tiña os seus pros e os seus contras.
Neste Decreto recollo a seguinte cita: "A lingua constitúe unha das bases esenciais da identidade do pobo e o máis forte vencello de unión entre as suas xentes. A lingua propia de Galicia é o galego...."
Con isto quero dicir, ou máis ben facelo en forma de pregunta sen resposta, que fixemos ou que nos fixeron crer para non ver que estamos a perder o que nos representa o noso espírito de pobo,..????
Penso que as intencións lingúísticas dos que promoveron o Decreto de 1995 foron moi boas pero deixaron ao marxe moitos conceptos importantes coma o de revisar que a lei estivérase levando a cabo nos centros galegos e parecéme moito máis soprendente que esta acción estea recollida no decreto pero non se fixera da maneira correcta.(coma pon que debería levarse a cabo según o artigo 11 do Decreto de 1995).
Penso que tódolos intentos de normalización e dinamización da nosa lingua foron o resultado de malas xestións por parte das institucións, e creo que creáronse dun modo precipitado buscando solucións a corto plazo, sen que ningún se detivese a pensar se realmente eran as solucións adecuadas. O que si me parece un atraso en vez dun adianto, é o feito de reducir as horas lectivas en galego para darlle a mesma importancia por exemplo a outras linguas (que tamén son importantes pero temos que atender ao problema la instauración do galego), sabendo que a nosa propia lingua corre o perigo de esquencerse ou de ser "enterrada".
Penso que as leis non deben recoller só o feito de instaurar un lingua, teñen que tamén velar por que esas leis se leven a práctica para garantir que as novas medidas servirán coma axuda para defendelo noso idioma galego. Deixo no aire o feito de que os docentes de hoxe en día tomen estas iniciativas, porque como lles pasaba os meus compañeiros no seus colexos, a min tamén me daban as materias en castelán na maioria dos casos, sen preocuoarlle a profesora se tiña que darmo nunha lingua ou noutra.
Non vou engadir nada máis ó que dixeron os meus compañeiros, pero como di Laura, vou dar a miña opinión.
ResponderEliminarComparto a opinión de que o decreto de 1995 foi moi tardío, a pesar do dificil que foi saír da represión, pero moi importante para a lingua Galega. Comezabamos a ter clases en galego nas escolas; pero ¿Alguén se percatou do cambio? Eu non. Os profesores que falaban galego antes seguíano a facer e os que non o facían non ían cambiar, por moito decreto que o impoña. (o exemplo tamén o temos no decreto de 2007 ampliando o porcentaxe ao 50%, e logo en 2010 un paso cara atrás reducíndoo novamente ó 33%)
Co paso dos anos cada vez imos a menos, a xente moza cada vez emprega menos o galego, e na ensinanza ocorre o mesmo. Penso que mentres todo isto non esté vixilado pola inspección non chegaremos a nada, xa que cada persoa impartirá a clase no idioma que queira.
Tania Pastrana Núñez
Está claro que o decreto de 1995 foi o primeiro paso para asegurar a implantación do galego no sistema educativo, pero non foi todo o efectivo que se pretendeu porque a inspección educativa non o regulou e non o fixo cumprir. Aínda así, foi o comezo dunha mellora progresiva do uso da nosa lingua neste ámbito, polo que non o debemos criticar tanto como o fan algúns dos compañeiros, pois menos é nada.
ResponderEliminarUn punto de inflexión prodúcese có decreto de 2007, o cal indica que se fale no 50% das materias en galego, sendo un 33% en educación infantil nos contextos castelanofalantes das cidades.
Posteriormente chegamos ó decreto do ano 2010 que hai vixente hoxe en día, debendo haber un equilibrio de horas entre galego, castelán e lingua extranxeira (esta última na medida en que sexa posible por parte de cada centro escolar).
Sabido isto, debemos estar satisfeitos coa mellora que se produciu no que se refire á introducción do uso do galego neste ámbito, pero non conformes de todo, por varios motivos. Un deles é que o goberno debería ser máis estricto á hora de inspeccionar o cumprimento destas normativas, pois como sabemos, por moita norma que se poña, os mestres se non están moi pola labor falarán como lles dea a gana se non se ven obrigados, como xa mencionaron algún compañeiros. Outro motivo é que na miña opinión a porcentaxe de asignaturas que se imparten en galego ou castelán (non menciono á lingua extanxeira porque hai poucos centros escolares que a usen nun 33% das asignaturas), en vez de ser a mesma para os dous, debería modificarse a favor do galego, impartíndose máis asignaturas nesa lingua básicamente porque o galego actualmente está nunha situación de desvantaxe que debemos corrixir, pois como xa indicou Núnez Singala no seu libro “En galego, ¿por qué non?”: “Hai que corrixir as desigualdades de galego e castelán en Galicia, se hai desvantaxe non pode ser imposición” afirmación que me serve tamén para aclarar que esa medida non supón unha obrigación a falar en galego, senón máis ben sería unha recuperación (palabra á que tamén fai referencia o autor).
Unha cousa esta clara, e vese claro nos comentarios de todolos meus compañeiros,e é que ningún ve con bos ollos os novos decretos. Non se pode permitir que se hai uns anos se loitou porque o galego tivera una maior presenza no ensino, logrando aumentar dun 33% a un 50% o numero de materias que se deberían de impartir na nosa lingua, o que non se pode facer logo e volver a reducir esa porcentaxe. Estamos a perder horas de ensiño en galego a favor doutras linguas mairoritarias pero que non son oficiais na nosa autonimía como é o caso do ingles; e todo por intentar sermos como o resto e non “os raros” como xa se pensa de Cataluña ou Pais Vasco.
ResponderEliminarOutros dos problemas que observo no ensino en galego é que moitas das asignaturas que deberían de seres impartidas nesa lingua non o son por una sinxela razón; os docentes non teñen competencia para facelo. E isto e culpa das administración por non se preocupar de que os docente posuan ditas competencias.
Tras la lectura de estos decretos, comentar que no creo que vaya hacer ninguna aportación de gran relevancia después de todo lo que ya han comentado mis compañeros, sino que supongo que mi comentario va seguir redundando al respecto pero aún así espero poder aportar algo que merezca la pena.
ResponderEliminarLo primero de todo, decir que yo no soy Gallego,soy Asturiano, por lo que no me encuentro tan sensibilizado con el tema como todos vosotros. A mi ni me ha tocado vivir todo esto, ni he experimentado todos estos cambios en lo que se refiere a la legislación del gallego dentro del sistema educativo. Además, creo que todo esto supone que mi aportación no sea tan buena como la del resto de mis compañeros ya que a mi no me ha tocado vivir ni antes ni ahora todo esto. No obstante intentaré aportar algo con la mejor de mis intenciones y con la mayor objetividad e imparcialidad posible.
Primeramente comentar algún dato que me llamo la atención, lo que se menciona en el decreto 247/1995, relativo a la obligatoriedad de tener que impartir determinadas asignaturas en gallego. Es un dato del que no tenía conocimiento alguno ya que siempre pensé que esto simplemente dependía de los gustos y preferencias del docente.
En mi caso, en Asturias, lo primero de todo comentar que la Llingua Asturiana también llamada Bable, no es obligatoria en ninguna de las etapas de enseñanza. Simplemente aparece como una materia optativa que el alumno puede escoger, pero que encima normalmente esto nunca sucede. Allí si que podemos decir que estamos ante una muerte inminente de nuestra lengua, que la estamos viendo morir lentamente y que parece que a la gente le da igual y no hace nada al respecto. De hecho, ni tan siquiera es una lengua oficial ni un idioma, es un dialecto que carece de esa oficialidad y que cada vez son menos los hablantes que hacen uso de ella. Es cierto que aún se mantienen muchas palabras y expresiones, pero cada vez menos, y que encima se utilizan de manera suelta y aleatoria mezclandose con el uso de la lengua castellana, lo cual me parece una absoluta aberración. O una cosa o la otra... Pero la realidad es esa, que aún carece de peso y relevancia dentro del sistema educativo de la provincia, y que no creo que este paso se consiga mucho más al respecto ya que cada vez son menos los que luchan por ello.
Con esto quiero hacer referencia a lo que se menciona en el decreto 124/2007:"La lengua es un patrimonio cultural, que será objeto de especial respeto y protección". Como he dicho anteriormente, en nuestro caso en Asturias esto cada vez ocurre menos, y aquí en Galicia bien es cierto que la situación es mucho mejor pero no creo que tampoco se haga en su plena totalidad. Como dije antes, yo no soy gallego y no me siento tan afectado, pero si que considero que hay que luchar por lo que es nuestro. En este caso el gallego, son vuestras raíces y vuestros orígenes y creo que hay que hacer todo lo posible por que eso no muera. Si que considero que esto tal vez este ocurriendo, debido a que se le quiere dar más peso a las lenguas extranjeras como ocurre con el inglés, pero creo que ambas disciplinas, incluyendo el castellano, se pueden cumplimentar todas juntas a la vez y simultáneamente, sin tener que desechar ninguna de ellas. El gallego porque es vuestra lengua y porque no hay porque dejarlo morir. El castellano porque es la lengua más utilizada en todos y cada de los ámbitos, y el inglés porque bajo mi punto de vista, es verdad que cada vez está adquiriendo un mayor grado de importancia en este mundo cada vez más global. Creo que si es cierto que hay que apostar por el Plurinlingüismo, entonces hay que ser consecuente e intentar trabajar con cada uno de los idiomas sin tener que renunciar a uno u otro. Aunque concuerdo con mis compañeros en el apartado referido a las competencias. Todo esto es muy fácil decirlo pero en la práctica resulta que no es asi. Cuando digo ésto me refiero tanto a las responsabilidades que atañen a los profesores como a los alumnos. Porque es muy bonito decir que hay que lucha por el Plurilingüismo e intentar aprender y trabajar todos los idiomas posibles, soy el primer partidario de esto y el primer defensor, Pero estamos hablando de querer trabajar los tres idiomas cuando hay gente que no domina ni el suyo propio.
ResponderEliminarY por último y en referencia al decreto de 2010, decir que estoy totalmente de acuerdo con mis compañeros en que se ha producido un paso atrás con respecto a las anteriores legislaciones. Me parece una verdadera aberración, que una vez que se había conseguido que el gallego adquiriera un peso del 50% al igual que las otras lenguas, derrepente se reduzca de nuevo su carga. Bien es cierto que creo que se ha hecho para poder tener un reparto equitativo de todas y cada una de ellas, pero como bien dijeron mis compañeros, creo que la medición de estas competencias para que resulten equitativas siempre va a ser un poco subjetiva y creo que al final nunca se cumple. Aunque tras estas lecturas destacar que nada de estos cambios que se produjeron de unos años a otros me ha llamado la atención. Estoy más que acostumbrado a todos estos cambios legislativos de la enseñanza y es algo que verdaderamente me indigna aunque soy consciente de que ni yo ni ninguno de nosotros podemos hacer nada al respecto. Creo que se debe a la política, al igual que ocurre en el resto de ámbitos de esta vida. Cuando mandan unos ponen unas normas y cuando mandan otros llegan y las cambian, y me parece que encima es simplemente por llevar la contraria. Saliendome un poco de este tema, pero extrapolandolo y llevandolo a un contexto parecido, lo mismo que ha ocurrido con el gallego en estas legislaciones que estamos comentando, ocurre en otras muchas facetas de la vida. La legislación se cambia de una manera u otra en función de lo que más le gusta a quienes están al poder, o eso me parece ami... Comparandolo con otro ejemplo similar de enseñanza, ha ocurrido con el gallego lo mismo que en otros muchos aspectos del sistema educativo. El propio Máster que éstamos realizando, antes se llamaba CAP y ahora se llama como se llama. Antes era un curso que se hacía sin presencia obligatoria y con una carga lectiva muchisimo inferior, ahora resulta que es un "MASTER" de presencia obligatoria,especifico a cada titulacion, lo que ha supuesto en mi caso tener que desplazarme de comunidad para poder realizarlo con el consecuente gasto que ello conlleva porque en mi tierra no se imparte, con una carga mucho mayor y por el que hay que pagar un dineral...que casualidad...
ResponderEliminarLLegó Bolonia y las diplomaturas dejaron de ser diplomaturas, las licenciaturas dejaron de ser licenciaturas y resulta que ahora todos somos iguales. Tal vez dentro de unos años vengan otros (los de enfrente, la oposición) a decirnos que no es así y que entonces tendremos que realizar lo que les parezca oportuno inventarse...en fin, prefiero no seguir con el tema, porque creo que me estoy desviando y me estoy dejando llevar por las emociones...Además podría seguir así horas y horas y escribiendo líneas y líneas sin poder yo cambiar nada y sin sacar nada en limpio.Me estoy metiendo en política y eso es algo que me crispa y que no viene al cuento...Así que solo decir que creo que esos cambios que se han producido en cuanto a la legislación que atañe al gallego, se han producido y punto. nos guste mas o menos. Pero es lo que hay. Se ha producido un cambio en la legislación pero es que esas leyes las hacen los polítcos. Estamos en manos de los políticos y al final se va a hacer lo que ellos quieran asi que para que molestarse... Es lo que hay que hacer, y es lo que hay y punto... pero ocurre en la educación y en otros muchos aspectos de nuestra vida..Nosostros no podemos hacer nada nada más que agachar la oreja, acatar y tirar pa alante.
Una vergüenza, pero así es la cruda realidad...Asi es la vida compañeros...
Este comentário foi removido pelo autor.
ResponderEliminarPara min a frase que máis me fai matinar sobre a lingua galega é a pertencente ao Decreto 124/2007 con referente a Constitución “ a lingua é un patrimonio cultural que será obxecto de especial respecto é protección”, xa salientada anteriormente por unha das compañeiras. Todo o demais, vale que é importante coñecelo, pero a min sóbrame. E tanto así, porque como dicía o libro de Nuñez Singala, de que serve que expoñas e propoñas nos decretos si o final non se poñen os medios necesarios para acadalo.
ResponderEliminarNo Decreto 124/2007 expón que o 50% das horas lectivas se impartirán en galego, polo que coido que si podía ser un avance tendo en gran referente a nosa lingua pero,¿onde estiveron os medios para logralo? Está claro que en ningures, pois nin se formou a profesores castelán falantes para que impartisen a súa materia en galego, nin se comprobou que o decreto se estaba a cumprir…así que para min, isto non deixa de ser mais ca “cifras e letras”.
E, para rematala, aparece o Decreto 79/2010 que expón que as clases se impartirán equitativamente cun 33% en galego, 33% en castelán, 33% en inglés (normalemente), e agora penso eu ¿en que lugar se encontra o respeto e protección da lingua? Se sabemos que necesita do noso apoio, dos galegos, porque se alguén sinte algo por esta lingua, eses vamos a ser nos; que é necesaria a súa integración na educación fronte doutras linguas coñecendo que este é o mellor medio para rescatala, e aparece cun 33% de intervención nas materias, do que coma sempre, os medios farán que se logre cumprir a metade. ¿Absurdo non? Pois estes son os Decretos que nos apoian.
Os aprendizaxes significativos que obtiven con esta tarefa:
ResponderEliminar- A falta de inspección educativa que había ó principio e que queda reflexado no decreto do 95. Así coma a aspiradora (que serve para limpar) hai que pasarlle un trapiño por riba de cando en vez, o sistema educativo necesita unha evaluación interna a cargo dos inspectores que deben cumplir de xeito exhaustivo para que o proceso funcione correctamente.
- Plurilingüísmo sí, pero non en detrimento do galego (¡LINGUA COOFICIAL!). A reducción do 50% (doce vitoria) ó 33% foi moi perxudicial. A liña de actuación, como dixeron algún compañeiros, debe ir encamiñada a mellorar o nivel de idiomas do profesorado e das técnicas de estudio. O ideal, dacordo coa oficialidade lingüística sería: 50% en galego e 50% en castelán. Salvo as materias específicas de 2ª lingua extranxeira.
Calquer deportista ó que lle preguntes, diríache que primeiro hai que defender o que un ten, para logo poder atacar.
Para rematar, aínda que no blogue vexo moito negativismo de cara á lectura dos dectretos, semella que moitos pensan que vai cara atrás; a min pareceume que vai cara adiante en termos xerais, máis non traza o camiño a seguir para conseguir os obxectivos requeridos. Quedoume o sentimento de que non vai pasar á acción e que todo vai quedar soamente no papel.
A verdade é que é moi recomendable ler estes decretos para enterarse ben de como están as cousas e poder posicionarse. Despois de lelos e de botar unha ollada a algúns dos comentarios dos compañeiros, sen querer ser repetitivo, estou dacordo con moitas das cousas que se din, eínda que con outras non tanto...Xa non queda moito que contar, ainda así queda ser crítico...Eu penso na importancia do plurilinguismo, e en como se está a afrontar dende a reducción do galego, isto non me gusta pois, o plurilinguismo debe partir da equidade e non superpoñer outras linguas a unha sendo esta a lingua das nosas raíces, penso que se debería pensar máis niso, na cultura, na lingua, e en que perdure...porque é a nosa identidade.
ResponderEliminarPero o caso é: Do dito o feito hai un treito? tardaremos en sabelo aínda que por regra soe ser así...
Só espero que se defenda a lingua como se debe, porque un, a miúdo, non sabe o que ten ata que o perde...
Por outro lado, estou de acordo con Lara en que debería de estar máis regulado o das inspeccións e tamén adicar maior forza ao tema de investigación e desenvolvemento neste campo...Alégrome moito de que isto derivase en debate.
Ángel Montero
Despois de leer os decretos algo que debo reconocer que me parece un "tostón" non podo estar mais dacordo cos meus compañeiros, pero gustariame explicar a primera frase. Nestr tipo de documentos están os nosos dereitos, deberes, obligacions de ahí a sua importancia.
ResponderEliminarO que non podo entender e como non se cumplen estas normativas. Su estudiei o antiguo EXG, non tiñamos moitas clases en galego salvo as coñecidas lingua e literatura galega, no resto sempre falábamos en castelán. O que me parece incríble e que non se controle o funcionamento dos centros de ensinanza.
Como podemos pasar no Decreto 247/1995 onde se pide 33% de asignaturas en galego. No seguinte decreto124/2007 pasemos ata un 50%, que non sei se produxo pero teño moitisimas dubidas o respecto, para finalmente pasares, retrocedendo falando en porcentaxes a un 33% en galego, por as mesmas cifras no castelán e o ingles (o segunda lingua, no ultimo decreto 79/2010.
O galego ten boa saude pero si se cumpriran as normas e non existiran prexuizos, e medo a quedar mal faltando a nosa lingua gozaría sen dubida Cunha moita menor saude.
Pablo Otero.
Los primeros decretos nos hablan del fomento del gallego y el último decreto que está hoy en vigor, el del 2010, apuesta por el plurilingüismo, quiere decir que se apuesta por una sociedad que se forme más en más lenguas, que no solo sea el castellano y el gallego, hay un tercer idioma que entra en juego, el ingles.
ResponderEliminarEl primer decreto que leímos fue el de 1995, pasaron 12 años sin ningún cambio legislativo, en este decreto se marcaban una serie de materias que se tenían que impartir en gallego en secundaria y primaria, como mínimo un tercio de las materias llegando casi a un 40%. Dependiendo del curso e itinerario este decreto marcaba que el mínimo que había que dar en gallego era un 33%. Casi todos mis compañeros estudiaron bajo este decreto, yo no que ya que realice mis estudios de secundaria obligatoria y bachillerato en Colombia. Previamente en 1983 con la ley de normalización lingüística se busca ir fomentando el uso progresivo del gallego, que se vaya aumentando paulatinamente, sin dividir el alumnado por aulas. Este decreto de 1995 no se cumplió de manera sistemática ya que no hubo una inspección para comprobar que si se cumplían las políticas marcadas (en algunos casos en la enseñanza privada se llego a dar la lengua gallega en castellano). El problema de este decreto fue precisamente ese el que no se cumpliera de manera sistemáticamente.
Después de 12 años (durante estos se aprobaron algunas normativas que contribuyeron como la carta europea de lenguas y como el plan de normalización de la lengua gallega) aparece el decreto de 2007, no quiere decir que el anterior no sirviera por sus contenidos sino que no sirvió porque no se cumplió, entonces había que renovarlo. Este decreto marca varias novedades con respecto al anterior, se asignaba un mínimo, el 50% de las materias deberían de darse en gallego, pero no se cumplió. Otro medida fue que en los contexto castellanofalantes por lo menos recibieran un tercio de horas en gallego, buscando que los niños no entendieran el gallego como una lengua extranjera sino como otra lengua “materna”.
El decreto del año 2010 marca que debe de haber equilibrio entre el número de materias entre porcentajes que se dan en gallego y castellano y se hará lo posible para que los centros tiendas a incorporar cada vez más una mayor presencia de una lengua extranjera. Por primera vez se marca que materias que deberán de dar en castellano (matemáticas, física y química, tecnología) curiosamente las que muchos alumnos escogen, punto polémico, y cuales en gallego. La mayor parte de los estudiantes trabajan más en castellano. Marca otro punto importante, como se dictamina la lengua cuando los alumnos entran en la escuela, a través de una consulta a los padres. Aspecto muy criticado ya que los padres y las madres no serian los más indicados para decidir sobre el curriculum. Hay muchos grupos de personas que dicen que este decreto incumple la carta europea (apoyo a las lenguas minoritarias), es importante resaltar que un decreto siempre está debajo de la carta europea (de rango superior) aspecto importante ya que muchos juristas como hablamos en clase dicen que este decreto no debería de valer.
Elkin Andrés Flórez Domínguez.
A principal diferencia que eu atopo entre os decretos é fundamentalmente a visión instrumentalista das linguas dada no que acutalmente está en vixencia. Pode verse que na introdución cita "a realidade social europea na que vivimos, nun contexto de globalización e de mobilidade laboral, sitúanos nun espazo internacional de plurilingüismo" e despois no artigo 21 di "fomentarase a impartición de linguas estranxeiras, principalmente o inglés...". Isto pareceme unha contradición, pois esta maneira de redactalo non semella moi respetuosa ca diversidade lingüistica, se non que é máis ben unha contribución á superioridade do inglés sobre o resto das linguas. Estaría fomentando ese eurocentrismo do que fala Teresa Moure no libro Ecolingüistica.
ResponderEliminarNo decreto 247/1995 xa se procuraba unha ensinanza case equitativa marcando que asignaturas tiñan que impartirse obrigatoriamente en galego, así como velar o uso deste por parte dos alumnos. No decreto 124/2007 vai un pouco máis alá e garantiza o 50% do ensino en galego marcando que asignaturas se teñen que dar en galego nas distintas etapas, así como que se velará polo uso deste por parte dos alumnos en ditas materias. Sen embargo no actual decreto 79/2010 esta porcentaxe non está asegurada, pois se deixa máis marxe de maniobra ó profesor para elexir en que idioma impartirá a materia,reducindo o número de asignaturas marcadas a dar en galego nas distintas etapas educativas. Por outra banda neste último decreto, non se especifica que o se deba velar polo uso do galego por parte do alumnado nas asignaturas nas que este sexa impartido.
En cánto ó uso do galego na administración educativa, hai que dicir que no vixente decreto non se especifica nada sobre os cursos de formación tanto para persoal docente e non docente co obxectivo de garantir unha grao de dominio que facilite o uso correcto do galego. Estes cursos sí eran ofertados cos antigos decretos 247/1995 e 124/2007.
Pódense ler máis diferenzas, pero a grandes rasgos estas parécenme as máis salientabeis.
Para concluir, considero que o actual decreto en vixencia non favorece ó plurilingüismo, como indica no seu enunciado, se non que contribue a esa visión instrumentalista, xerarquizada e mesmo diría imperialista das linguas. Reduce a idea do fomento do galego á adquisición do seu coñecemento de da competencia de falalo, pero non vela polo fomento do seu uso e normalización, de feito considero que o mudar a palabra "normalización" por "dinamización" non é máis que un intento por esconder a situación minorizada na que se atopa a nosa lingua. Polo tanto considero que esquece o dito no Plan Xeral de Normalización Lingüistica aprobado por unánimidade no 2004. Non vexo xusto,adecuado nin posible tratar de crear un escenario plurilingüe cando o idioma propio está minorizado, sería un plurilingüismo xerarquizado e conflictivo.